اقتصاد جرم در کشور ایران (رویکردی تحلیلی بر قاچاق مواد مخدر)

پژوهش حاضر بر آن است تا با رویکردی تحلیلی - توصیفی و با استفاده از تکنیک های مدل سازی، به بررسیوضعیت اقتصاد جرم به صورت عام و تاثیر شاخص های اقتصادی – اجتماعی بر قاچاق مواد مخدر به صورتخاص بپردازد و به این منظور کشور ایران را به عنوان منطقه مابین قطب های جرم خیز از حیث مواد مخدر،در دوره زمانی ١٣٨٠ تا ١٣٩٢ ، مورد بررسی قرار دهد. نتایج حاصله از تحقیق گویای این است که: بر اساسمدل مفهومی تحقیق، متغیرهای بیکاری، درآمد سرانه، ضریب کاکوانی و شهرنشینی، از مهمترین معیارهایتاثیرگذار بر قاچاق مواد مخدر در کشور ایران می باشند که در این میان، به جز شاخص شهرنشینی، سایرشاخص ها از معنی داری قابل قبولی، برخوردار بودند، به صورتیکه، بیکاری تاثیر مثبت و کاهش میزان فقر ودرآمد سرانه، تاثیر منفی و به ترتیب، بیشترین تاثیر را بر قاچاق مواد مخدر در کشور ایران داشته اند؛بعلاوه، افزایش درآمد سرانه در کشور، از طریق کاهش بیکاری و فقر در جامعه، موجب حرکت کمتر به سمتقاچاق مواد مخدر شده، که این عامل خود در جهت بهبود رفاه موثر می باشد و همین امر، سیکل فزاینده ای رادر جهت توسعه کشور فراهم می کند.