بررسی عوامل تحقق نزاع فردی و دسته جمعی با تکیه برنقش حاشیه نشینی (مطالعه موردی شهرستان سنندج)

از پیامدهای ناگوار رشد سریع و بی رویه شهرهای بزرگ، افزایش جرایم و ناهنجاری هادر آنهاست .اندیشمندان در شناسایی عوامل بروز تبه کاری دریافته اند که مکان، زمان و انسان،عناصر اصلی در شکل گیری جرم هستند. بنابراین، تفاوت در ساختار مکانی، زمانی و رفتاری،توزیع نابرابر انواع جرایم و بزه کاران را در سطح شهرها در پی دارد. در واقع برخی فضاهایشهری مانند حاشیه ها، با داشتن شرایط خاص خود، مستعد و تسهیل کننده ارتکاب گونه هاییاز بزه کاری و از آن جمله نزاع و درگیری هستند.روش: پژوهش حاضر از نظر نوع و هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل چهل و پنج نفر از افسران شاغل در فرماندهیانتظامی شهرستان سنندج می باشد.جمع آوری اطّلاعات در این پژوهش به دو روش صورت گرفته است. از یک سو، برای تدوین ادبیات تحقیق، به روش بررسی اسنادی اقدام شده است؛ کتب و سایر منابع مربوطبه مفاهیم حاشیه نشینی، طراحی محیطی و بزه نزاع و درگیری و نیز با بررسی دقیقپرونده ها و سوابق موجود در کلانتری ها و پاسگاه های شهرستان سنندج که در ارتباطبا جرایم نزاع و درگیری فردی و جمعی در یک بازه زمانی پنج ساله (از سال 1385 تا1390 ) ثبت و مورد رسیدگی قرار گرفته اند، اطّلاعات مورد نیاز به روش فیش برداریجمع آوری گردیده است. از سوی دیگر، با استفاده از یک پرسش نامه محقّق ساخته، داده های مورد نیاز جمع آوری و این داده ها با استفاده از نرم افزار spssمورد سنجش و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. در نتیجه می توان چنین بیان کرد که نزاع یک پدیده چند بعدی است که عوامل متعددی در گرایش افراد به آن دخالت دارد؛ به طوری که در شکل گیری آن، علاوه بر مسایل و مشکلاتفردی روانی و عاطفی، مسایل اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و جغرافیایی نیز نقش موثر دارد.