رویکرد سیاست جنایی تقنینی در قانون به کارگیری سلاح توسط مامورین نیروهای مسلح در موارد ضروری مصوب 1373/10/18

وجود جرایم و جنایات همواره در روابط اجتماعی انسان ها اختلاف برانگیز و باعث خونریزی ها و قتل وغارت های چشمگیری بوده است. به همین علت، امنیت به عنوان یکی از مولفه های مهم برای بقا و دوام جوامعمورد توجه حکومت ها بوده است. با پیشرفت جوامع، نیروهای مسلح برای تامین امنیت پیش بینی شده است.یکی از ابزارهای تامین، برقراری و حفظ امنیت و نظم عمومی در جامعه، استفاده از سلاح توسط نیروهای مسلحاست. چنانچه سیاست تقنینی مربوط به این موضوع- یعنی قانون به کارگیری سلاح- جامع، مانع و کارآمد باشداهداف و آرمان های نظام عدالت کیفری محقق خواهد شد. ولی بررسی دقیق علمی و کاربردی قانون مذکورحکایت از آن دارد که این قانون با تعجیل و شتابزدگی و بدون استفاده از نظرات کارشناسان با 17 ماده و 13تبصره در سال 1373 تصویب شده و دارای ابهامات فراوانی است، به طوری که قانون را نا کارآمد کرده و تا بهحال نتوانسته به طور کامل اهداف عدالت کیفری را فراهم نماید.