میانجیگری به مثابه سیاست جنایی مشارکتی در مجازات های تعزیری

زمینه و هدف : میانجیگری که در قرآن کریم از آن تحت عنوان اصلاح ذات البین یاد شده است، نوعی روش برای مواجهه بین بزه دیده و بزهکار است که فرآیند آن، متضمن مشارکت شخص یا اشخاص ثالثی می باشد که میانجی یا تسهیل کننده نامیده شده و به بزه دیده و بزهکار جهت وصول به یک توافق دوجانبه مساعدت می کنند. میانجیگری از جانب قاضی محکمه از نظر بسیاری از فقها، مستحب بوده و علاوه بر امور مدنی، شامل امور کیفری (بخصوص مجازات های تعزیری) نیز میگردد؛ بر این مبنا، نوشتار حاضر به بررسی سیاست قانون گذار در جهت جلوگیری از ادامه مسیر رسیدگی در فرآیند کیفری، یعنی میانجیگری پرداخته و در پی پاسخ به این سوال است که آیا می توان با میانجیگری و اصلاح ذات البین، عدالت ترمیمی را اجرا نمود.روش شناسی : روش پژوهش در مقاله پیش روی، توصیفی - تحلیلی می باشد.یافته ها و نتیجه گیری : یافته های پژوهش حاکی از تاثیر قابل توجّه استفاده از ساز و کارهای میانجیگرانه در کاهش حجم پرونده های مطروحه و همچنین میزان مراجعات به محاکم است. بر این مبنا، میتوان اینگونه نتیجه گیری نمود که میانجیگریِ مبتنی بر قرآن و سنت، نقش بسزایی در تحقق عدالت ترمیمی در پروسه رسیدگی کیفری دارد.

Mediation as a Cooperative Criminal Policy in Imprisonment Punishments

Field and Aims: Mediation which is mentioned as reconciliation in the Holy Quran is a kind of method to make an encounter between a victim and delinquent whose process is an individual or third person’s cooperation that is called mediator or facilitator that helps the victim and the delinquent to reach a bilateral agreement. Mediation is considered as a praiseworthy act from a court judge and many jurisprudents’ perspectives and it not only includes civil affairs but also criminal affairs (particularly imprisonment punishments). Therefore; the present article deals with the legislator’s policy to prevent the continuation of prosecution in criminal process, or in other words, mediation and seeks to answer this question that whether corrective justice can be enforced with mediation and reconciliation.Methodology: This article uses a descriptive-analytical method.Findingd and conclusion: The findings of this research show a considerable effect on the use of mediatory mechanisms in minimizing the volume of the filed cases and the rate of referring to courts of law, as well. Therefore; it can be concluded that Quran and tradition-based mediation palys an important role in the materialization of corrective justice in the process of criminal prosecution.