سوءاستفاده از اطلاعات نهانی دولتی

یکی از مصادیق فساد آن است که ماموران دولتی از جایگاه خود سوءاستفاده کرده و از این طریق برای خود یا نزدیکان خود منافعی را تحصیل کنند. این موضوع علاوه بر اسناد بین‌المللی در نظام حقوقی کشورهای مختلف مورد توجه قرار گرفته است و در قوانین جدیدی که در حوزه سوءاستفاده از اطلاعات نهانی به تصویب رسیده است، علاوه بر جرم‌انگاری سوءاستفاده از اطلاعات نهانی در بازار سرمایه، قانونگذاران به توسعه قلمرو این جرم به ماموران دولتی نیز توجه داشته‌اند. این رفتار که می‌توان از آن با عنوان سوءاستفاده از اطلاعات نهانی دولتی یا همان رانت اطلاعاتی دولتی یاد کرد پدیده‌ای است که در بستر نابرابری در دسترسی به اطلاعات دولتی بین وابستگان به دولت و غیر آن حاصل می‌شود. برای جلوگیری از این وضعیت هم اقدامات کنشی جهت رفع تعارض منافع و هم اقدامات واکنشی در جهت جرم‌انگاری این گونه سوءاستفاده لازم است. این نوشتار جهت پاسخ به این سوال که چرا نظام حقوقی کیفری ایران باید این رفتار را جرم‌انگاری کند به روش توصیفی تحلیلی به این نتیجه رسیده است که با توجه به آثار سوء و مخرب این رفتار و با توجه به اصل ضرر و صافی‌های جرم‌انگاری لازم است نظام حقوقی ایران همانند کشورهای دیگری چون ایالات متحده این رفتار در سیاهه کیفری وارد کرده و ضمانت‌اجرای مناسبی برای آن درنظر گیرد.

Abuse of Governmental Covert Information

One of the examples of corruption is the one in which governments employees abuse their positions and through this, they obtain benefits for themselves or their acquaintancs. This issue has been noticed in the legal systems of countries and international deeds, as well, and in the new laws passed in the field of abuse of covert information, not only abuse of covert information has been considered as a crime in investment market, but legislators have also taken the development the domain of this crime to government’s employees into considerations. This attitude which can be referred to as abuse of governmental covert information or governmental rent is a phenomenon that is obtained in a disparity set of access to governmental information among government’s employees and others. To prevent this situation, there need to be both active measures to eliminate conflict of interests and reactive measures towards criminalzation of this kind of abuse. To answer this question that why Iran’s Criminal Law System should criminalize this attitude, this article, using descriptiveanalytical method, concludes that in regards to abusive and destructive results of this attitude and by considering the principle of disadvantages and filters of criminalization, Iran’s Legal System, similar to other countires, like that of the US, should criminalize this attitude and consider an apropriate gurantee to enforce it.