بررسی خواص فیزیکی مخلوط روغن دی‌سولفید و میعانات گازی

استفاده هم‌زمان از میعانات گازی و روغن دی‌سولفید ترکیب نوظهوری شناخته می‌شود که توجه محققین را به خود معطوف نموده است. به‌کارگیری این مواد به تنهایی و یا به‌صورت ترکیب با هم مستلزم کسب اطلاعات دقیق آزمایشگاهی از خواص فیزیکی شیمیایی حالت خالص و حالت ترکیبی است. روغن دی‌سولفید به عنوان یک محصول جانبی و دورریز در فرآیند شیرینی‌سازی گاز تولید می‌شود که شامل تعداد زیادی ترکیب دی‌‌سولفیدی است. میعانات گازی در دما و فشار محیط در حالت مایع است و یک ماده صنعتی با ارزش افزوده بالا محسوب می‌گردد. افزودن میعانات گازی به روغن دی‌سولفید ممکن است خواص این ماده را بهبود ببخشد و کاربردهای نوین روغن دی سولفید را تقویت کند. در این پژوهش، ترکیبات مختلف این دو ماده از 0 تا 100 درصد حجمی روغن دی‌سولفید مورد آزمون‌های ضریب شکست، کشش سطحی، رئولوژی، سنجش میزان نمک و گرمای احتراق قرار گرفت. نتایج نشان داد که ضریب شکست این دو ماده با افزایش درصد حجمی میعانات گازی از 1/5215 تا 1/4277 در شرایط محیطی به‌صورت خطی کاهش یافت. مقدار کشش سطحی نیز به‌ترتیب از 30/6 تا mn/m 19/9 اما با دقت خوبی به‌صورت یک تابع درجه 2 نزولی بود. داده‌های رئولوژی مشخص کرد که ترکیبات مختلف این دو ماده رفتار سیال نیوتنی داشته و گرانروی مخلوط با افزودن روغن دی‌سولفید از 54/0 تا mpa.s 0/69 در دمای استاندارد c° 5/15 افزایش یافت. غلظت نمک موجود در میعانات گازی و روغن دی‌سولفید خالص به‌ترتیب 26/096 و g/m3 30/265 به‌دست آمد. گرمای احتراق روغن دی‌سولفید نیز تقریبا 60 % گرمای احتراق میعانات گازی بود که نشان از افت کیفیت احتراق میعانات گازی در صورت افزودن روغن دی‌سولفید می‌باشد.