ارتباط عبورپذیری و نفوذ گازهای دی‌اکسید‌کربن و متان با حجم آزاد کسری در غشاهای آمیزه‌ای پلی (اتر- قطعه- آمید) و کوپلیمر پایه وینیل استات

غشاهای آمیزه‌ای از پلی (اتر قطعه آمید) و کوپلیمر وینیل استات/ دی‌بوتیل مالئات به‌روش ریخته‌گیری محلولی تهیه شدند. نتایج آزمون عبورپذیری گاز نشان داد که افزایش مقدار کوپلیمر وینیل استات/ دی‌بوتیل مالئات در آمیزه پلی(اترقطعهآمید) باعث افزایش انتخاب‌پذیری گاز دی‌اکسید‌کربن (co2) نسبت به گاز متان (ch4) در غشاهای تولید شده تا دو برابر مقدار اولیه شد، در حالی‌که عبورپذیری هر دو این گازها نسبت به ماتریس اولیه کاهش یافت. با محاسبه مقادیر نفوذپذیری و حلالیت گاز co2 در غشاها، این نتیجه حاصل شد که کاهش عبورپذیری غشاء به دلیل کاهش نفوذپذیری گاز از غشای آمیزه‌ای است. برای فهم بیشتر این موضوع، مقدار حجم آزاد کسری (ffv) در ماتریس هر نمونه با استفاده از دو روش متفاوت، یک بار بدون توجه به گاز عبوری و بار دوم با در نظر گرفتن نوع گاز عبوری محاسبه و مشاهده شد که با افزایش مقدار کوپلیمر وینیل استات/ دی‌بوتیل مالئات در ماتریس، حجم آزاد ماتریس کاهش می‌یابد. ارتباط میان مقادیر محاسبه‌شده حجم آزاد ماتریس با مقادیر نفوذپذیری و عبورپذیری گازها به کمک روابط موجود برای پلیمرها برقرار گردید و مشاهده شد، داده‌های نفوذپذیری و عبورپذیری اندازه‌گیری‌شده از غشاها و مقادیر محاسبه‌شده از ffv به خوبی در روابط مربوطه صدق می‌کنند.