بررسی اثر هم افزایی نانوسیالات هیبریدی پراکنده در آب هوشمند اصلاح‌شده با ماده‌ فعال‌ سطحی سبز بر پایداری، ویسکوزیته وکشش بین ‌سطحی در تماس با نفت میدان جنوب ‌غرب ایران

هنگامی‌ که ترکیب آب نمک، مواد فعال‌ سطحی و نانوذرات به‌صورت همزمان استفاده می‌‍شود، کشش‌بین‌سطحی می‌تواند به کمترین مقدار خود برسد و متعاقبا بازیافت نفت افزایش یابد. در این مقاله از روش ترکیبی نانوذرات اکسید فلزی اصلاح‌شده با ماده ‌فعال‌ سطحی دوست‌دار محیط زیست پراکنده شده در سیالات‌پایه با شوری متفاوت، استفاده شد. از نانوذرات سیلیکا و گاما-آلومینا و نانوهیبریدهای آنها با نسبت‌جرمی 10:90، 30:70 و 50:50 استفاده شد. همچنین آب‌مقطر و ‌آب‌های هوشمند با شوری ppm 4071، 8142، 40710 و 40710 به عنوان سیالات‌پایه در نظر گرفته شدند. وجود یون‌های کلسیم و منیزیم در آب نمک باعث ایجاد خواص دوخصلتی در نانوسیالات می‌شود که بشدت باعث ناپایداری نانومواد در مجاورت با آب نمک می‌گردد. از این رو به منظور پایداری بیشتر از صمغ‌عربی به عنوان یک ماده فعال‌سطحی سبز استفاده شد. پس از ارزیابی مدت زمان پایداری نانوسیالات‌هیبرید، آزمون بررسی کشش‌بین‌سطحی در دماهای c° 25 و 60 و ویسکوزیته در دماهای c° 25، 35 ، 45و 55 انجام شد. نتایج آزمایشگاهی نشان داد در نانوسیالات هیبریدی که از صمغ‌عربی استفاده نشد حدوداً تا دو ساعت پایداری خود را حفظ کردند. از طرفی دیگر نتایج نشان داد که افزایش دما می‌تواند منجر به کاهش کشش‌بین‌سطحی و ویسکوزیته برای نانوسیال‌ها شود. کمترین کشش بین سطحی در دمای c° 60 برای نانوهیبرید با نسبت جرمی گاما-آلومینا و سیلیکا 50:50 در آب هوشمند با شوری ppm 4071 به‌دست آمد. کمترین ویسکوزیته در دمای c° 55 برای نانوهیبرید با نسبت‌جرمی50:50 در آب‌مقطر گزارش شد. به حداقل رسیدن کشش‌بین‌سطحی و بهبود رفتار رئولوژی نانوسیالات بهینه به سمت یک سیستم آب‌دوست قوی می‌تواند یک راه‌حل امیدوارکننده در کاربردهای ازدیاد و برداشت نفت در نظر گرفته شود.

investigating the synergistic effect of hybrid- nanofluids (hnfs) dispersed on smart water, modified with green surfactant on solution stability, viscosity and interfacial tension in contact with crude oil of a southwestern field of iran

when the combination of salinity water, surfactants and nanoparticles (nps) are used simultaneously, the interfacial tension (ift) could reach its lowest value and subsequently the oil recovery could be improved. in this paper, the method of modified metal oxide nps with environmentally friendly surfactant dispersed in different base fluids was applied. silica and gamma-alumina nps and their hybrid nanofluids (hnfs) were used with mass ratios of 10:90, 30:70 and 50:50. also, distilled water and various smart waters with salinities 4071, 8142, 20400 and 40710 (ppm) were considered as basic fluids. the presence of ca2+ and mg2+ ions in salinity water creates amphoteric properties in hnfs, which greatly causes the instability of nanomaterials in the vicinity of saline water. therefore, in order to be more stable, gum arabic was used as a green surfactant.  after evaluating the duration of stability of hnfs, ift was tested at temperatures 25 and 60 °c and viscosity at temperatures 25, 35, 45 and 55 °c. on the other hand, the results showed that an increase at temperature could lead to a decrease at ift and viscosity for nanofluids. the lowest ift at 60 °c was obtained for the hnfs with a mass ratio of gamma-alumina and silica of 50:50 dispersed in smart water with a salinity of 4071 ppm. the lowest viscosity at 55 °c was reported for hnfs with a mass ratio of 50:50 dispersed in distilled water. minimizing the ift and improving the rheological behavior of optimal nanofluids towards a strong water wet system could be considered as a promising solution in eor applications.