مطالعه آزمایشگاهی عملکرد نانو کامپوزیت ژل در انسداد سازندهای نفتی حین عملیات حفاری

یکی از متداول‌ ترین و پرهزینه ‌ترین مشکلات در حین عملیات حفاری، هرزروی سیالات حفاری است که می‌تواند پیامدهای دیگری مانند ناپایداری چاه، عدم تمیز‌سازی چاه، گیر لوله‌ها، مسائل مربوط به کنترل چاه و آسیب سازند را به‌دنبال داشته باشد. ژل پلیمرها نقش مهمی در انسداد سازندهای بسیار نفوذپذیر و شکاف‌دار ایفا می‌کنند. ایجاد اتصال عرضی بین پلیمرها منجر به تشکیل ژل‌هایی با ویسکوزیته دلخواه و نیز کاهش مقدار پلیمر مصرفی شود. سنتز اتصال‌دهنده‌های عرضی بر‌روی سطح نانو ذرات، موجب تشکیل عامل شبکه‌ای کننده نانو می شود که می تواند شبکه پلیمری گسترده‌تری را تشکیل دهد. نانوکامپوزیت ژل از پلیمرهای شبکه شده توسط اتصال‌دهنده عرضی نانو تشکیل می‌شود. در این مطالعه تاثیر پارامترهایی مانند نوع اتصال‌دهنده عرضی، دما و یون‌های مخرب بر عملکرد ژل هیبریدی، خاصیت خود ترمیمی ژل در نرخ‌های برشی بالا، پایداری ژل با زمان و امکان آسیب سازند مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. با استفاده از تست‌های پایداری دینامیکی، میزان فشار قابل تحمل ژل‌ها به‌منظور کنترل هرزروی در سازندهای تراوا و شکاف‌دار اندازه‌گیری شد. همچنین مدل‌سازی تجربی با روش های سطح پاسخ انجام شد و مدل به دست آمده ویسکوزیته نانوکامپوزیت ژل را با دقت 86% در محدوده پارامترهای ورودی پیش‌بینی می‌کند. با توجه به نتایج آزمایشگاهی، حضور اتصال‌دهنده عرضی نانو در ژل باعث خاصیت خودترمیمی ژل در نرخ‌های برشی بالا می‌شود. نانوکامپوزیت ژل عملکرد بهتری نسبت به ژل هیبریدی در دماهای بالا و همچنین در حضور یون‌های مخرب دارد که این به‌دلیل راندمان بالای اتصال‌دهنده عرضی نانو در تشکیل شبکه ژل است. علاوه‌براین حضور عامل شبکه‌ای کننده نانو در ژل ماکزیمم فشار سیل‌بندی ژل‌ها در انسداد سازندهای تراوا و شکاف‌دار را افزایش می‌دهد و نانوکامپوزیت ژل تا فشار‌های بالاتری در برابر فشار سیال حفاری مقاومت می‌کند. با توجه به گسیختگی کامل نانوکامپوزیت ژل در هیدرکلریک اسید امکان آسیب به مخزن کاهش می‌یابد.

experimental study of nanocomposite gel performance in sealing reservoirs during drilling operations

one of the most intense and expensive problems during drilling operations is the loss of circulation, which should be addressed and mitigated immediately. lost circulation could result in several consequences, including wellbore instability, poor hole cleaning, stuck pipe, well control issues and formation damage. cross-linkable polymer gels play an important role in plugging loss zones. coating the cross-linker on the nanomaterials extends the length of the cross-linker and forms a stronger network between the polymers. the nanocomposite gel consists of a crosslinked gel by nano-crosslinkers. in this study, the effect of parameters such as the type of crosslinker, temperature and salinity on the performance of the gel, as well as re-crosslinking efficiency at high shear rates and the stability of the gel with time, was investigated and evaluated. using dynamic stability tests, the maximum amount of pressure that gels can withstand to prevent further drilling fluid loss in highly permeable or fractured formations, was examined. also, empirical modeling was done by using response surface methodology. the obtained model predicts the viscosity of nanocomposite gel with an accuracy of 86% within the range of input parameters. according to the experimental results, the presence of nano crosslinker in the gel causes the self-healing ability of the formed gel at high shear rates. the nanocomposite gel has a better performance than the hybrid gel at high temperatures and also in the presence of destructive ions, which is due to the high efficiency of the nano-crosslinker in in creating the gel network. in addition, the presence of nano-crosslinker in the gel increases the maximum sealing pressure of gels in plugging highly permeable and fractured formations. due to the complete rupture of nanocomposite gel in hydrochloric acid, the possibility of formation damage is reduced.