بررسی آزمایشگاهی تاثیر انتشار بر توانایی تغییر ترشوندگی توسط فوم تثبیت شده با مخلوط سورفکتانت و نانوذره در یک مخزن ماسه سنگی

فوم تثبیت شده با مخلوط نانوذره و سورفکتانت دارای توانایی بیشتری نسبت به سورفکتانت‌ها در جهت بهبود تحرک‌پذیری سیال تزریقی می‌باشد. تحرک‌پذیری فوم تزریقی تابعی از ویسکوزیته فوم و رفتار تراوایی نسبی فوم نفت است که خود تابعی از ترشوندگی سنگ می‌باشد. مطالعات فراوانی روی بهبود تحرک پذیری از طریق افزایش ویسکوزیته ظاهری فوم انجام گرفته است. با این حال، پتانسیل محلول مولد فوم برای تغییر ترشوندگی کم‌تر مورد توجه قرار گرفته است. به این منظور، توانایی تغییر ترشوندگی شیشه نفت دوست توسط محلول مولد فوم از طریق آزمایش زاویه تماس از طریق دو دیدگاه نوآورانه رژیم انتشاری و همرفتی بررسی شد. در رژیم انتشاری، محلول‌های آب مقطر و نانوسیال (0.1 درصد وزنی از نانوذره کلسیم کربنات) قابلیت تغییر ترشوندگی شیشه را به سمت آب‌دوستی بیشتر نداشتند. محلول سورفکتانتی (1cmc از سورفکتانت sds) تنها °5 از نفت دوستی شیشه کاهش داد. مخلوط سورفکتانت و نانوذره این تغییر ترشوندگی را به 16° رساند. در رژیم همرفتی، بر خلاف رژیم انتشاری، هم آب مقطر و هم نانوسیال دارای توانایی تغییر ترشوندگی شیشه به سمت آب‌دوستی بیشتر بودند. با این حال ترشوندگی تعادلی ایجاد شده برای آب مقطر (°76) آب‌دوست‌تر از نانوسیال (°76) بود. این رفتار به جذب نانوذره با بار مخالف روی سطح شیشه نسبت داده شد. محلول سورفکتانتی ترشوندگی اولیه را به 45° رساند. مخلوط سورفکتانت و نانوذره بهترین نتیجه را در این زمینه داشت و ترشوندگی اولیه را به °23 رساند. براساس آزمایش‌های کشش سطحی، رفتار برتر مخلوط سورفکتانت و نانوذره به جذب سطحی مولکول‌های سورفکتانت بر نانوذره و فعال سطحی شدن نانوذرات نسبت داده شد.

experimental investigation of the effect of diffusion of surfaceactive material on enhanced oil recovery using surfactantnanoparticle stabilized foam in sandstone reservoirs

injection of nanoparticlestabilized foam has been considered by the oil industry due to its high stability. in this study, the interaction between nanoparticles and surfactants as well as the hysteresis of the foam injection sequence is investigated. for this purpose, secondary and tertiary core injection experiments were performed on synthetic glass core to investigate the oil recovery behavior of foam stabilized with calcium carbonate nanoparticles and sds surfactant in sandstone reservoirs. according to the results, the secondary oil recovery by foam stabilized with a mixture of 0.04 wt.% of surfactant and 0.1 wt.%  of nanoparticles is significantly higher than the foam stabilized with counterpart nanoparticle and surfactant. in all cases, tertiary oil recovery was significantly lower than the tertiary mode. this phenomenon was attributed to the diffusion regime governing tertiary recovery compared to the convective regime in the secondary injection. in order to prove this hypothesis, the aging process performed in the core injection experiments was repeated in the contact angle device. in the diffusion regime, the nano fluid could not change the wettability of the glass to more waterwetness. the surfactant solution reduced the glass oilwetness by only 5 degrees. the mixture of surfactant and nanoparticles brought this change in wettability to 16. the nano fluid, surfactant solution, and mixture of surfactant and nanoparticles brought the initial wettability of about 150˚ to 76˚, 45˚, and 23, respectively, which it confirms the higher rate of convective regime in the change of wettability. based on surface tension experiments, the superior behavior of the surfactant and nanoparticle mixture was attributed to the adsorption of surfactant molecules on the nanoparticles and the surface activation of the nanoparticles.