بررسی میزان جذب یک سرفکتانت پلیمری برروی سنگ مخزن در شرایط مختلف و مقایسه آن با hpam

هدر رفتن سرفکتانت و پلیمر در طی عملیات تزریق در مخازن به‌عنوان مهم‌ترین مساله در امکان‌پذیر بودن عملیات تزریق مواد شیمیایی محسوب می‌گردد. تزریق هم‌زمان پلیمر و سرفکتانت نیز باعث ایجاد برهم‌کنش بین سرفکتانت و پلیمر شده و سبب کاهش قابل‌ملاحظه‌ای در عملکرد آن‌ها می‌گردد. بهترین راه‌حل برای برطرف نمودن این مشکل استفاده از ماده‌ای جدید به نام سرفکتانت پلیمری است که می‌تواند یک جایگزین بسیار جذاب برای استفاده هم‌زمان این دو ماده تلقی گردد. یکی از مشکلات اساسی تزریق مواد شیمیایی، جذب این مواد برروی سنگ مخزن است که به‌دلیل آن که پژوهش ها محدودی در رابطه با بررسی میزان جذب سرفکتانت پلیمری برروی سنگ مخازن و مقایسه آن با میزان جذب پلیمرهای معمولی انجام شده است، در این پژوهش میزان جذب یک سرفکتانت پلیمری و یک پلیمر معمولی در دماهای مختلف برروی نمونه سنگ کربناته مورد بررسی قرار گرفته است. ابتدا پلی‌اکریل‌آمید هیدرولیز شده (hpam) و پلی‌اکریل‌آمید اصلاح شده آبگریز (hmzpam)، به‌عنوان یک سرفکتانت پلیمری، با استفاده از یک گروه آب‌گریز زویتری سنتز گردید و در ادامه اثر این دو پلیمر در غلظت‌های 50 تا mg/l 1000 در دمای 25 تا c° 80، برروی جذب سطحی در سنگ کربناته بررسی شد. نتایج کلی حاصل از این آزمایش‌ها نشان می‌دهد که جذب سطحی hpam و hmzpam برروی سنگ مخزنی از جنس دولومیت (دارای بار سطحی مثبت)، با افزایش غلظت پلیمر، افزایش می‌یابد. به‌طورکلی می‌توان گفت که عامل اصلی در جذب سطحی پلیمرها، نیروهای الکترواستاتیکی می‌باشند که به‌دلیل آن که پلیمر hmzpam نسبت به پلیمر hpam، در ساختار خود علاوه بر گروه‌ عاملی منفی coo، گروه عاملی منفی so3 را نیز دارد، این گروه‌های عاملی منفی، بیشتر جذب بار مثبت سطح سنگ شده که در نتیجه سبب افزایش میزان جذب سرفکتانت پلیمری hmzpam نسبت به hpam می‌گردند.

Evaluation of Adsorption of a Polymeric Surfactant on Reservoir Rock in Different Conditions and its Comparison with HPAM

The loss of surfactants and polymers in the injection process in reservoirs is considered the most crucial issue in the chemical injection process›s Feasibility. Simultaneous injection of polymers and surfactants causes interaction between surfactant and polymer and a significant reduction in performance. The best solution for solving this problem is using a new material called polymeric surfactant that can be an exciting alternative for currently available methods. These new materials can have the effect of polymer and surfactant like increase of water viscosity, reduction of interfacial tension between water and oil, and change in reservoir rock wettability simultaneously; thus, these new materials will further increase oil production relative to traditional methods. One of the fundamental problems of chemical injection is the adsorption of these substances on the reservoir rock. Because of limited research regarding the analysis of the adsorption rate of polymeric surfactant on reservoir rocks and comparing them with the adsorption rate of conventional polymers, in this study, the adsorption rate of this substance has been studied in different temperatures. First, in this research, A HPAM and HMZPAM As a polymeric surfactant synthesized using a Zwitterion hydrophobic group, and the effect of these two polymers was measured in concentrations between 50 to 1000 mg/L at temperatures between 25 to 80 oC on adsorption of surface in carbonate rock. The results show that the adsorption of HPAM and HMZPAM on reservoir rock, which made of dolomite, increases with the increase in polymer›s concentration. Generally, the main factor in the adsorption of polymers are electrostatic forces which because HMZPAM compared to HPAM, in addition to COO group also has SO3 group that these negative groups adsorbed more to the positive charge of the rock surface in which as a result increases the amount of adsorption of polymeric surfactant compared to HPAM.