بررسی آزمایشگاهی قدرت بازدارنده‌های آسفالتین در پایدارسازی توده‌های آسفالتین با روش ویسکومتری

آسفالتین یکی از مهم‌ترین مشکلاتی است که در مبحث ازدیاد برداشت نفت خام روی می‌دهد. آسفالتین در نفت خام به صورت جزئی حل می‌شود. بخشی به صورت کلوییدی و بخشی به صورت مایسل که نوع انحلال به ترکیب نفت خام بستگی دارد. اضافه کردن عوامل پراکنده کننده به نفت خام که عملکردی مشابه رزین‌های طبیعی دارد، از تجمع توده‌های آسفالتین در نفت خام جلوگیری می‌نماید. قدرت بازدارندگی، توانایی بازدارنده در به تاخیر انداختن تشکیل لخته‌های آسفالتین می‌باشد که مربوط به برهم کنش بازدارنده و ذرات آسفالتین می‌باشد. در این مطالعه، نقطه شروع رسوب آسفالتین با استفاده از روش ویسکومتری در حضور سه نوع بازدارنده اندازه‌گیری شده است. به منظور تعیین قدرت پایدارسازی بازدارنده (قدرت پراکنده‌سازی)، مفهوم نقطه جذب موثر با استفاده از اثرات برشی توده‌های آسفالتین معرفی شده است. نتایج مطالعات نشان می‌دهد هر چه میزان بازدارنده افزایش می‌یابد، جذب بازدارنده بر سطح مایسل‌های آسفالتین و قدرت پایدارسازی بازدارنده بیشتر می‌شود. همچنین قدرت بازدارندگی بازدارنده نیز افزایش می‌یابد. مقایسه نمودار شاخص ناپایداری کلوییدی با قدرت پایدارسازی بازدارنده، نشان می‌دهد قدرت بازدارندگی و هم چنین پایدارسازی بازدارنده‌های مورد مطالعه از رزین‌های طبیعی بسیار بیشتر است

An Experimental Study on Strength of Inhibitors Stabilizing Asphaltene Flocculates Using a Viscometric Method

One of the most important issues in EOR is asphaltene deposition. Asphaltene is partly dissolved in oil, partly in stericcolloidal form and partly in micellar form depending on the composition of crude oil. Adding dispersing agents to oil, which are functionally similar to natural resin, prevents the aggregation of asphaltenes in crude oil. Inhibition strength is a capability of the inhibitor to delay formation of asphaltene flocculates, which depends on the interaction between the inhibitor and asphaltene particles. In this study, the onset of asphaltene precipitation was evaluated using a viscometric method in the presence of three types of inhibitors. In order to determine stabilization (dispersion) strength, the context of “effective adsorption point” of inhibitor is introduced by the use of the shear effects of asphaltene aggregates. The results showed that the inhibitor was adsorbed on asphaltene micelles and the stabilization strength increased with increasing inhibitor concentration. The comparison between colloidal instability index (CII) and the stabilization strength of the inhibitor indicated that the inhibition and stabilization strengths of the studied inhibitors were much higher than the natural resins.