بررسی کارایی و مقایسه خواص پوشش‌های پلی‌اتیلن سه‌لایه، پلی‌یورتان و اپوکسی پیوند همجوشی دولایه اعمالی بر خطوط لوله

انتخاب پوشش مناسب برای سطح خارجی لوله‌های انتقال نفت و گاز مهم‌ترین قسمت در ایجاد یک سیستم حفاظتی برای کاهش خوردگی به شمار می‌رود. یکی از مشکلات پوشش‌های خط لوله مسئله جدایش کاتدیک است که در اثر اعمال جریان کاتدی و ایجاد محیط قلیایی در فصل مشترک پوشش فلز به وجود می‌آید و جدایش پوشش را سبب می‌شود. در این پژوهش به بررسی سه نوع پوشش پلی‎اتیلن سه لایه، پلی یورتان و اپوکسی پودری پیوند همجوشی دولایه پرداخته و خواص فیزیکی، شیمیایی و مکانیکی آن‌ها مورد بررسی قرار گرفته شد. نتایج آزمون جدایش کاتدی با شبیه‌سازی شرایط بلند‌مدت کاری، دید مناسبی را از رفتار پوشش‌ها در مدت زمان طولانی قرارگیری در سرویس، ارائه می‌دهد. با استفاده از نتایج آزمون‌های مکانیکی، برتری پوشش‌ها در چسبندگی سطح به زیر‌لایه و همچنین مقاومت در برابر ضربه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمون سختی نشان داد که میزان سختی نمونه با پوشش اپوکسی پودری پیوند همجوشی دولایه به‎ترتیب نسبت به نمونه‌های با پوشش پلی‎یورتان و پلی‎اتیلن سه لایه به‎میزان 14 و 40% بالاتر بوده است. همچنین نتایج آزمون ضربه و منفذ‌یابی برروی سه پوشش نشان داد که هر سه پوشش مقاومت قابل قبولی در برابر عوامل خارجی را دارند. انجام آزمون جدایش کاتدی در دمای محیط و دمای بالا نشان داد که افزایش دما تاثیر مستقیمی برروی افزایش میزان شعاع جدایش پوشش‌ها داشته است. کمترین میزان شعاع جدایش معادل mm 4.49 در پوشش پلی‎اتیلن سه لایه به‎دلیل ماهیت ذاتی و ضخامت بالای آن مشاهده شد.