شناسایی ضابطین قضایی متناسب با خانواده

چکیدهزمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، بیان ضرورت شناسایی ضابطین قضایی، متناسب با ساختار و ویژگی‌های نهاد خانواده می‌باشد.روش: این پژوهش از نوع توصیفی می‌باشد که با روش اسنادی انجام شده است. یافته‌ها و نتیجه‌گیری: در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران، ضابطین اصلی قوه قضاییه یا همان بازوهای اجرایی آن، نیروی انتظامی (پلیس) می‌باشد. امور مرتبط با خانواده نیز از جمله اموری هستند که (هم از جهت مسایل کیفری و هم از جهت مسایل مدنی) که در محاکم دادگستری مطرح شده و همانند سایر امور قوه قضاییه نیازمند نهادی است که تصمیمات و امور مربوطه را اجرایی نماید. با توجه به سوال اصلی که چه نهادی برای خانواده در مورد امور قضایی مناسبتر است؟ ظرفیت‌سنجی قوانین ایران نشان می‌دهد که بهترین راهکار با توجه به وضع موجود استفاده از نیروی «پلیس زن» است، زیرا با توجه به حضور بانوان و کودکان در بیشتر دعاوی خانواده، حضور پلیس زن می‌تواند امنیت بیشتری را فراهم نماید. اما از آنجایی که در این راهکار، انتظامی بودن و عدم تخصصی بودن امور مانع رسیدن به منتهای مطلوب است، پس ضرورت دارد نهادی تدارک دیده شود که اولاً از حیطه امور انتظامی خارج شود، ثانیاً تخصصی عمل نماید و ثالثاً رویکرد مددکارانه به مساله داشته باشد؛ در واقع منظور احیای نهاد «پلیس قضایی» در نظام حقوقی کنونی است. اگر نهایت بازدهی در حیطه امور خانواده مدنظر ما قرارگیرد، بهتر است که تمامی این تخصص‌ها در حیطه خاص خانواده باشد. در این صورت «ضابط خاص خانواده» ایجاد خواهد شد و می‌توان گفت که مطلوب قانونگذار در حمایت از خانواده بدست خواهد آمد. کلید واژه‌ها: ویژگی‌های خانواده، ضابط قوه قضاییه، پلیس زن، پلیس قضایی، ضابط خانواده.