عوامل موثر بر توانمندسازی زنان در ناجا

امروزه با بروز تحولات سریع محیطی در عرصه سازمان‏ها، نظیر استفاده از فناوری های اطلاعاتی و شبکه‏های جهانی که موجب سهولت جریان اطلاعات در سطوح مختلف سازمانی شده است، سازمان ها به سمت کاهش نیروی انسانی و افزایش سطح کیفیت نیروی کار رفته‎اند، چرا که عنصر خلاقیت و دانش به عنوان تنها عنصر برتری بخش در رقابت مطرح گردیده است. آنچه که مدیران امروزی به دنبال آن هستند، یافتن راه حل مشکلات کاری با استفاده از منابع کمتر و صرف زمان کوتاه‏تر است و از طرف دیگر انتظارات کارکنان امروزی، احساس مالکیت، خودباوری و امکان توسعه می‏باشد و در این راستا توانمندسازی، کلیدی است برای بهره برداری از تمامی ظرفیت منابع انسانی یک سازمان، پاسخگویی به نیازهای جدید کارکنان اما در عین حال یکی از پر چالش ترین برنامه‎هایی است که می‏تواند در یک سازمان پیاده شود. در این پژوهش روش تحقیق پیمایشی بوده و تکنیک گردآوری اطلاعات پرسشنامه است و تحقیق از نوع تبیینی است. از سویی دیگر چون هدف آن توسعه دانش کاربردی در زمینه توانمندسازی است، یک تحقیق کاربردی محسوب می‏شود. در ضمن، این پژوهش به شناسایی عوامل موثر بر توانمندسازی کارکنان زن و تبیین درجه تاثیرگذاری هریک از آنها می‏پردازد. جامعه آماری در این تحقیق کارکنان زن ستاد ناجا و نمونه ها از معاونت های ذیحسابی و نیروی انسانی ناجا انتخاب شده اند.در این مقاله سطح توانمندسازی زنان در ناجا و عوامل موثر بر آن مورد بررسی قرار گرفته است. یافته‏های پژوهش نشانگر آن است که سطح توانمندی کارکنان زن در حد متوسط است. نتایج حاصل از تحلیل عاملی نیز معرف عوامل تاثیرگذار است1) نگرش مدیریت؛ 2) ساختار گروهی؛ 3) ارزش‏های بین گروهی؛ و 4) روابط اطلاعاتی. مدل تحلیل رگرسیونی نیز نشان داد که از عوامل فوق سه متغیر نخست در مدل وارد شده و مجموعاً 63 درصد از تغییر پذیری در سطح توانمندی کارکنان زن را تبیین می‏کنند.