رابطه تنظیم هیجانی و عواطف مثبت و منفی مردان متاهل، با نگرش نسبت به خشونت علیه زنان (مورد مطالعه: شهر تهران)

زمینه و هدف: خشونت علیه زنان در دو دهه گذشته به عنوان یک مسئله اجتماعی مطرح شده است. پژوهشگران معتقدند که نگرش‌ها و باورهای که پایگاه و قدرت مردانه را تقویت می‌کنند می‌تواند، دلیلی برای اعمال خشونت مردان علیه زنان باشد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه تنظیم هیجانی و عواطف مثبت و منفی با نگرش نسبت به خشونت علیه زنان در مردان متاهل شهر تهران اجرا شده ‌است. روش: این پژوهش کاربردی و از نظر شیوه اجرا، پیمایشی بود. جامعه پژوهش را مردان متاهل 55‌‌‌ساله ساکن تهران که حداقل سه سال از زندگی مشترک آن‌ها گذشته باشد و دارای حداقل مدرک دیپلم باشند تشکیل داده‌اند و تعداد 384 نفر آن‌ها به شیوۀ نمونه‌گیری در دسترس، انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه‌تنظیم هیجانی گروس و جان (آلفای کرونباخ 79/0)، پرسشنامه عواطف مثبت و منفی واتسون، کلارک وتلگن (آلفای کرونباخ عواطف مثبت 85/0 و عواطف منفی 84/0)، و همچنین پرسشنامه نگرش مردان نسبت به خشونت علیه زنان مقیاس تعدیل شده ساندرز و همکاران (آلفای کرونباخ 83/0) استفاده شد. داده‌های پژوهش نیز با کمک ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره تحلیل شده است. یافته‌ها و نتایج: پژوهش نشان داد که عواطف مثبت با عدم نگرش مثبت نسبت به خشونت علیه زنان رابطه مثبت و معناداری داشته و عواطف منفی با عدم نگرش مثبت نسبت به خشونت علیه زنان رابطه معکوس و معنادار دارد و تنظیم هیجانی با نگرش نسبت به خشونت علیه زنان رابطه معناداری ندارد. عواطف مثبت به صورت ضعیف‌تر و عواطف منفی به صورت قوی‌تر، نگرش نسبت به خشونت علیه زنان را پیش‌بینی می‌کنند. بنابراین، با تقویت عواطف مثبت و کاهش عواطف منفی می‌توان خشونت علیه زنان توسط مردان را کاهش داد.

The Relationship between Emotion Regulation and Positive and Negative Affection of Married Men, with Attitude toward Violence against Women (Case Study: Tehran)

Background and Aim: Violence against women has been discussed as a social issue in the last two decades. Researchers believe that the attitudes and beliefs that strengthen the base and the strength of the men can be a reason for the violence of men against women. The aim of this study was to investigate the relationship between emotional adjustment and positive and negative emotions with attitude towards violence against women in married men in Tehran. Method: This applied research was a survey in terms of implementation. The research community consists of married men aged 55 to 25 years old, who have at least three years of their common life and have at least a diploma, and 384 were selected through available sampling. To collect data, Gross and John’s questionnaire (Cronbach’s alpha = 0.79), Watson’s positive and negative affective questionnaire, Clark Valtgen (Cronbach’s alpha, positive emotions of 0.85 and negative emotions of 0.84), as well as men’s attitude toward Violence against women was used as a modified scale by Sanders et al. (Cronbach’s alpha = 0.83). Data were analyzed using Pearson correlation coefficient and multivariate regression. Findings and conclusion: The research showed that positive emotions have a positive and significant relationship with the lack of positive attitudes toward violence against women. Negative emotions have a negative and significant negative relationship with negative attitude toward violence against women and emotional regulation with attitude towards violence against Women have no meaningful relationship. The positive emotions are weaker and the negative emotions are stronger, they anticipate the attitude towards violence against women. Therefore, by reinforcing positive emotions and reducing negative emotions, violence against women can be reduced by men.