بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر کاهش گرایش به رفتارهای پر خطر در نوجوانان دبیرستانی تهران بزرگ

زمینه و هدف: نوجوانان که به اقتضای سن خود در معرض آسیب های رفتاری بسیاری قرار دارند، بخش قابل توجهی از جمعیت ایران را تشکیل می دهند و به همین دلیل توجه به سلامت آنان از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف این پژوهش بررسی میزان اثر بخشی آموزش مهارت های زندگی بر کاهش گرایش به رفتارهای پرخطر در نوجوانان دبیرستانی شهر تهران است.روش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا، شبه آزمایشی با گروه آزمایش و کنترل است. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانش آموزان اول متوسطه منطقه 12 تهران در سالتحصیلی 94-95 هستند که از بین آنها به طور هدفمند شش دبیرستان پسرانه(هر ناحیه یک مدرسه) انتخاب و با کمک پرسشنامه روا و پایای(آلفای کرونباخ 93/ 0) گرایش به رفتارهای پرخطر نوجوانان ایرانی(iars)، 30 دانش آموز مستعد رفتارهای پرخطر انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمون قرار گرفتند و پس از اجرای آموزش مهارت های زندگی در گروه آزمون، پس آزمون بر روی دو گروه اجرا شد و داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری تحلیل شد.یافته ها و نتایج: یافته ها نشان داد که تاثیر آموزش مهارتهای زندگی بر گرایش به رفتارهای پر خطر(مصرف مواد مخدر، الکل و سیگار) معنادار است و میانگین نمرات رفتارهای پرخطر گروه آزمایش در مرحله پیش آزمون(76/46) و پس آزمون(67/46) حاکی از کاهش گرایش به رفتارهای پر خطردر اثر آموزش مهارتهای زندگی است. بنابراین با آموزش مهارت های زندگی به نوجوانان می توان به کاهش گرایش به رفتارهای پرخطر در نوجوانان کمک کرد.