اولویت‌بندی و مدیریت پسماند صنعتی در پالایشگاه نهم مجتمع گاز پارس جنوبی

عملیات تولید گاز در پالایشگاه گاز علاوه بر ایجاد پسماندهای ویژه و عادی منجر به تولید پسماند صنعتی نیز می شود. عدم مدیریت صحیح پسماندهای ویژه در چنین پالایشگاه هایی موجب مخاطرات محیط زیستی و تهدید سلامت نیروی کار خواهد گردید. هدف از این پژوهش شناسایی، تفکیک و اولویت بندی پسماندهای صنعتی در این پالایشگاه جهت حذف یا کاهش خطرات محیط زیستی بود. پس از جمع آوری اطلاعات پسماندها، 19 مورد پسماند صنعتی در واحدهای فرآیندی و تاسیسات شناسایی شد. سپس داده ها از طریق مستندات، نظریه خبرگان و روش دلفی تحلیل شده و با توجه به اهمیت روش تصمیم گیری چند معیاره برای رتبه بندی و همچنین مدیریت پسماند، از روش تاپسیس برای اولویت بندی استفاده شد. یافته ها نشان داد گوگرد ضایعاتی با میزان 86%، بیش ترین اولویت نزدیکی نسبی به پسماندهای پر خطر و ظروف آزمایشگاهی مخلوط با میزان 20%، کم ترین اولویت نزدیکی نسبی به پسماندهای کم‌خطر را در بین پسماندهای صنعتی دارند. هم چنین، بر اساس فاصله درصد نزدیکی نسبی پسماندها به یکدیگر، 5 گروه (حدود 26%) در سطح بالا، 6 گروه (حدود 32%) در سطح متوسط و 8 گروه (حدود 42%) در سطح پایین پسماندهای صنعتی قرار گرفتند.

prioritization and management of industrial waste in the ninth refinery of south pars gas complex

the gas production operation in the gas refinery, in addition to creating special and ordinary wastes, also leads to the production of industrial wastes. failure to properly manage special waste in such refineries will cause environmental hazards and threaten the workforce’s health. this research aimed to identify, differentiate and prioritize industrial wastes in this refinery to eliminate or reduce environmental risks. after collecting waste information, 19 cases of industrial waste were identified in process units and facilities. then the data was analyzed through documentation, expert theory and delphi method, and according to the importance of multi-criteria decision-making method for ranking and waste management, topsis method was used for prioritization. the findings showed waste sulfur with an amount of 86%, has the highest priority of relative proximity to high-risk waste and mixed laboratory containers, with an amount of 20%, have the least priority of relative proximity to low-risk waste among industrial wastes. also, based on the percentage distance of the relative closeness of the residues to each other, 5 groups (about 26%) are at the high level, 6 groups (about 32%) are at the medium level and 8 groups (about 42%) are at the low level of industrial wastes were placed.