بررسی تغییرات زمانی عمق آبشستگی در شرایط رخداد سیلاب

سالانه هزینه‌های مالی و جانی زیادی در اثر تخریب پل‌ها در مواقع وقوع سیلاب ایجاد می‌شود. بررسی‌ها نشان می‌دهد ایجاد تغییر در هندسه پایه پل‌ها می‌تواند موجب ایجاد تغییراتی در زمان رسیدن به حداکثر آبشستگی شود. در تحقیق حاضر هدف بررسی تغییرات زمانی عمق آبشستگی در پایه پل است. به این منظور از یک فلوم آزمایشگاهی به طول 14 ، عرض 1.5 و ارتفاع m 0.7 استفاده شد. چهار شکل مختلف شکاف شامل دو نوع شکاف مستطیلی شکل (عمودی و افقی)، شکاف‌های مربعی و لوزی شکل بر روی پایه مستطیلی ایجاد شد. آزمایش ها در سه تراز بالای بستر، هم‌تراز بستر و زیر بستر و  با چهار دبی جریان شامل 21.2، 25.6، 29 و l/s 32 در رسوبات با قطر میانگین mm 0.5 انجام شد. نتایج حاصل از تحقیق حاضر نشان داد نرخ آبشستگی در دقایق اولیه شروع آزمایش بیشتر است. با گذشت زمان، از شدت تغییرات کاسته می‌شود. همچنین میان رسیدن پارامتر بدون بعد آبشستگی به یک میزان مشخص و تغییرات بعدی در این پارامتر مدت زمانی طول می کشد  که می‌تواند در شرایط رخداد سیلاب، انجام اقدامات اضطراری کارایی داشته باشد. همچنین در یک زمان ثابت، قرارگیری شکاف بالای بستر نسبت به زیر بستر تا حدود دو برابر، میزان آبشستگی را افزایش داد.