بررسی تاثیرکودهای زیستی بر صفات مورفوفیزیولوژیک شنبلیله در شرایط مختلف رطوبتی

به‌منظور بررسی تاثیر کودهای زیستی در کاهش اثر تنش کم‌آبیاری در شنبلیله، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه‌ای اجرا شد. عامل اول آبیاری در دو سطح بدون تنش (آبیاری براساس 100 درصد ظرفیت خاک) و تنش کم آبیاری (آبیاری بر‌اساس 40 درصد ظرفیت خاک) و عامل دوم کود زیستی در سه سطح بدون کود زیستی، استفاده از قارچ میکوریزا و استفاده از عصاره جلبک در نظر گرفته شدند. صفات مورد بررسی شامل میزان سبزینگی، میزان آب نسبی برگ، شاخص پایداری غشاء، وزن‌تر بوته، عملکرد دانه، تعداد و عرض روزنه‌های برگ، تعداد غلاف و تعداد دانه در غلاف بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد اثر آبیاری برای تمام صفات مورد بررسی به‌جز تعداد روزنه معنی‌دار بود. همچنین اثر کود زیستی نیز برای تمام صفات و اثر متقابل آبیاری و کود زیستی برای اکثر صفات به‌جز میزان آب نسبی برگ معنی‌دار بود. بیشترین عملکرد دانه و وزن‌تر بوته به ترتیب به میزان 4.55 گرم در بوته و 18.06 گرم، در شرایط بدون تنش و با استفاده از کود میکوریزا حاصل شد. استفاده از کود میکوریزا در شرایط تنش سبب بهبود اکثر صفات در مقایسه با عدم استفاده از کود زیستی شد. نتایج رگرسیون گام‌به‌گام نشان داد که تعداد دانه در غلاف در شرایط تنش و بدون تنش بیشترین اثر را بر عملکرد دانه داشت درحالی‌که تعداد روزنه‌ها در شرایط بدون تنش و تعداد و عرض روزنه‌ها در شرایط تنش بیشترین اثر را بر وزن‌تر بوته داشتند.

Effects of preharvest calcium compounds sprays on quality and antioxidant properties of pear cv.“Dargazi”

In order to study the effect of biofertilizers on reducing the effect of low irrigation stress in Fenugreek, an experiment was conducted as a twofactor factorial in a completely randomized block design with three replications in greenhouse conditions. The first factor was irrigation at two levels (without stress (irrigation based on 100% soil capacity) and low irrigation stress (irrigation based on 40% soil capacity), and the second factor was biological fertilizer at three levels (without biofertilizer, use of mycorrhiza fungi and use of green algae). The traits included greenness, RWC, membrane stability index, plant fresh weight, grain yield, number and width of leaf stomata, number of pods and number of seeds per pod. The results showed that irrigation effect was significant for all traits except for the number of stomata. The effect of biofertilizer on all traits and interaction between irrigation and biofertilizer was significant for most of the traits except for the relative water content of the leaves. The highest grain yield and plant fresh weight were obtained in nonstress conditions and using mycorrhiza. Using mycorrhizal fertilizer under stress conditions improved the majority of traits compared to nonuse of biofertilizer. The number of seed per pod in stress and nonstress condition had the highest effect on grain yield, while the number of stomata in nonstress conditions and the number and width of stomata in stress conditions had the highest effect on foliar fresh weight. Therefore, these traits can be used for genetic improvement of grain yield and fresh weight.