اثر نسبت نیتروژن (نیتراتی و آمونیومی) بر میزان ماده خشک و محتوی رنگیزه های فتوسنتزی و ترکیبات بیوشیمیایی قند و پرولین اندام های هوایی و ریشه گیاه دارویی بالنگو(lallemantia royleana l.) تحت شوری

تنش شوری یکی از عوامل مهّم کاهش رشد و عملکرد گیاهان دارویی به خصوص در مناطق خشک و نیمه خشک می‌باشد. مطالعه ای به منظور ارزیابی تحمّل به شوری و تاثیر منابع مختلف کودهای نیتروژنه و نحوه اعمال آن بصورت فاکتوریل در سه تکرار در گلخانه پژوهشی دانشگاه شاهد بر گیاه دارویی بالنگوصورت گرفت. عامل شوری (آب مقطر، 40، 80، 120 و 150 میلی مولار) و نسبت منبع نیتروژن (نیترات:آمونیوم) (0 : 100، 75 : 25، 50 : 50، 25 :75 و 100 : 0) در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد محتوای پرولین، قند، رنگیزه‌های فتوسنتزی، محتوای عناصر سدیم و پتاسیم اندام هوایی و فعالیت آنزیم نیترات ردوکتاز و میزان ماده خشک اندام زمینی و خشک اندام هوایی تحت تاثیر شوری و منبع تغذیه نیتروژن قرارگرفتند. مقایسه میانگین نشان داد شوری باعث افزایش 55.5 درصدی پرولین و 24.9 درصدی قندهای محلول در اندام‌های هوایی گردید. ازطرف دیگر با افزایش شوری میزان سدیم به طور معنی‌داری افزایش یافته(18) و سدیم مانع جذب پتاسیم(12) شد. همچنین شوری باعث کاهش فعالیت آنزیم نیترات ردوکتاز(24 درصد) در بالنگو گردید. اما افزایش نیتروژن آمونیومی باعث افزایش فعالیت آنزیم نیترات ردوکتاز در برگ (16.3 درصد)، ساقه (3.35 درصد) و ریشه (7.16 درصد) گردید. از سوی دیگر افزایش نسبت نیتروژن آمونیومی باعث کاهش وزن تر و خشک اندام زمینی و اندام هوایی گیاه بالنگو شد که این نشان دهنده ثر سوء آمونیوم بر روی گیاه بالنگو بوده است.