مدل‌سازی تاثیر آینده‌نگاری باز همکارانه بر نوآوری استراتژیک در صنعت هوایی؛ نقش میانجی یادگیری استراتژیک و انعطاف‌پذیری استراتژیک

زمینه و هدف: گرایش به نوآوری استراتژیک یکی از شیوه‌های کسب مزیت رقابتی است؛ چراکه محصولات نوآورانه، فرصت‌های ارزشمندی برای رشد و بقا بلندمدت شرکت‌ها فراهم می‌آورد. بر اساس پژوهش‌ها، یادگیری و انعطاف‌پذیری استراتژیک همراه با دیدگاه آینده‌نگر می‌تواند نوآوری استراتژیک را بهبود دهد؛ بر این اساس، در پژوهش حاضر به ارائه و آزمون مدل ساختاری بررسی تاثیر آینده‌نگاری باز همکارانه بر نوآوری استراتژیک با ملاحظه نقش میانجی یادگیری استراتژیک و انعطاف‌پذیری استراتژیک در صنعت هوایی پرداخته می‌شود. روش‌شناسی: این پژوهش از لحاظ نوع استفاده، کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده‌ها، پژوهشی توصیفی-همبستگی و مبتنی بر مدل‌سازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری  پژوهش شامل 430 نفر از مدیران شرکت‌های منتخب فعال در صنعت هوایی بود که تعداد 229 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. داده‌ها از طریق پرسشنامه ساختاریافته گردآوری و با استفاده از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری و نرم‌افزار لیزرل تحلیل شدند. یافته‌ها: تحلیل داده‌ها نشان داد که آینده‌نگاری باز همکارانه به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم، به‌واسطه انعطاف‌پذیری استراتژیک و یادگیری استراتژیک بر نوآوری استراتژیک تاثیر مثبت و معناداری دارد. نتیجه‌گیری: با توجه به فناورپایه بودن و ماهیت همکاری محوریِ شرکت‌ها در صنعت هوایی، ارتقاء نوآوری استراتژیک در گرو یادگیری استراتژیک و انعطاف‌پذیری استراتژیک است و به‌واسطه قابلیت‌های آینده‌نگاری باز همکارانه به دست می‌آید. استراتژیک.

modeling the effect of collaborative open foresight on strategic innovation in aviation industry; the mediating role of strategic learning and strategic flexibility

background purpose: one of the ways to acquisition a competitive advantage is the tendency toward strategic innovation; because innovative products provide valuable opportunities for long-term growth and survival of companies. researches has shown that strategic learning and strategic flexibility with the prospective view can improve strategic innovation. therefore, the purpose of this study was to present and test the structural model for examining the effect of collaborative open foresight on strategic innovation with regard to the mediating role of strategic learning and strategic flexibility in aviation industry.methodology: this research is a cross-sectional study in terms of type of use, and descriptive-correlational in terms of data collection, and based on structural equation modeling and cross-sectional study in terms of time horizons. the statistical population consisted of 430 executives of selected active companies in the aviation industry and with simple random sampling, 229 people was considered as a statistical sample. data were collected by structured questionnaire and analyzed by structural equation modeling and lisrel software.findings: the results of data analysis show that collaborative open foresight, directly and indirectly due to strategic flexibility and strategic learning has a positive and significant effect on strategic innovation.conclusion: according to the technology-based and nature of corporate cooperation in the in the aviation industry, promotion of strategic innovation depends on strategic learning and strategic flexibility, which is obtained by collaborative open foresight.