تحلیل سلسله‌مراتبی عوامل بازدارندۀ انتقال یادگیری در یک سازمان دفاعی

زمینه و هدف: در دنیای بسیار متغیر و پویای امروزین، رشد و بالندگی حرفه‌ای منابع انسانی از عوامل کلیدی موفقیت سازمان‌ها به شمار می‌رود. سرمایه‌گذاری‌های عظیم آموزشی سازمان‌ها نیز به همین منظور انجام می‌شود. با وجود این، اطمینان از انتقال یادگیری به محیط کار به یکی از دغدغه‌های مهم مدیران تبدیل شده است. در این راستا، پژوهش حاضر به شناسایی و اولویت‌بندی عوامل بازدارنده انتقال یادگیری در محیط کار پرداخته است. روش‌شناسی: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش پیمایشی است. جامعه آماری این مطالعه مدیران و فرماندهان یک سازمان علمی دفاعی بود که برای تحلیل عاملی اکتشافی تعداد 120 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای و برای رتبه‌بندی تعداد 8 نفر از خبرگان با روش قضاوتی هدف‌مند به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه بود. یافته‌ها: تحلیل سلسله‌مراتبی فازی داده‌ها نشان داد که مهم‌ترین عوامل بازدارنده انتقال یادگیری عبارت‌اند از: ویژگی‌های سازمانی (حمایت مدیران و فرماندهان و مشوق‌های بیرونی و درونی)، ویژگی‌های فردی (مقاومت در برابر تغییر و خودکارآمدی افراد)، ویژگی‌های شغلی (امکانات و ابزار مورد نیاز شغل، پیامد شغلی مثبت و منفی) و ویژگی‌های دوره آموزشی (طرح انتقال آموزش و تعهد آموزشی). نتیجه‌گیری: رفع عوامل بازدارنده یادگیری سازمانی موجب ارتقای اثربخشی آموزش‌های کارکنان خواهد شد.

Hierarchical analysis of barriers to learning transfer in an organisation

The purpose of urban governance is to strengthen the urban development process in such a way as to provide a suitable environment for the comfortable and quality of life of citizens, in accordance with their social and economic characteristics. This research is an applied type for cognitive purposes, and a descriptivesurvey one from methodological approach. The research sample includes 40 Iranian metropolitan areas. A researchermade questionnaire was used to collect data. The results of the research indicate that the variables of ICT, social capital, spatial knowledge management, and globalization directly affect good urban governance, but the impact of citizens’ demand on good urban governance was not confirmed. Also, the role of participatory culture as a moderating variable between “social capital” and “good urban governance” and the moderating role of local authorities between perceived globalization and good urban governance was not confirmed, but the role of participatory culture as a moderating factor between citizens’ demand and good governance, as well as the role of “willingness of local authorities” was confirmed as a moderating variable between “ICT development” and “good urban governance”.