مدل حاکمیت نوین در اداره کلان شهرهای ایران

زمینه و هدف: هدف حاکمیت شهری تقویت فرآیند توسعه شهری است به گونه‌ای که محیط مناسبی برای زندگی راحت و کیفی شهروندان، به تناسب ویژگی‌های اجتماعی و اقتصادی آنان فراهم شود. تحقیق حاضر با هدف ارائه مدلی برای حاکمیت خوب شهری در کلان شهرهای ایران انجام شده است. روش شناسی: این تحقیق از نظر هدف شناختی نوع کاربردی و از نظر روش شناختی از نوع توصیفی پیمایشی است. نمونه آماری تحقیق شامل 40 کلان شهر ایران است. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه محقق ساخته میان اعضای شورای هر یک از این شهرها جمع آوری گردید.یافته ها: نتایج تحقیق بیانگر آن است که متغیرهای فناوری ارتباطات و اطلاعات، سرمایه اجتماعی، مدیریت دانش فضایی و جهانی شدن به صورت مستقیم بر حاکمیت خوب شهری تاثیرگذار هستند، اما تاثیرگذاری مطالبه‌گری شهروندان بر حاکمیت خوب شهری تایید نشد. همچنین نقش تعدیل‌گری فرهنگ مشارکت بین سرمایه اجتماعی و حاکمیت خوب شهری و نقش تعدیل‌گری تمایل مقامات محلی بین جهانی شدن ادراک شده و حاکمیت خوب شهری تایید نشد، اما نقش تعدیل‌گری فرهنگ مشارکت بین مطالبه گری شهروندان و حاکمیت خوب و همچنین نقش تعدیل گری تمایل مقامات محلی بین توسعه ict و حاکمیت خوب شهری تایید شد. نتیجه گیری: حاکمیت خوب شهری یکی از مهم ترین راه های افزایش مشارکت گروه های ذینفع در حوزهمدیریت شهری است. این مهم را می توان از طریق ایجاد زیرساخت های ارتباطی و اطلاعاتی، تقویت سرمایهاجتماعی، مدیریت بهینه در عرصه فضایی و تطابق بیشتر شهرها با الزامات جهانی شدن در حوزه مدیریتشهری محقق نمود.

A Model of new Governance in the Iranian Metropolitans Administration

The purpose of urban governance is to strengthen the urban development process in such a way as to provide a suitable environment for the comfortable and quality of life of citizens, in accordance with their social and economic characteristics. This research is an applied type for cognitive purposes, and a descriptivesurvey one from methodological approach. The research sample includes 40 Iranian metropolitan areas. A researchermade questionnaire was used to collect data. The results of the research indicate that the variables of ICT, social capital, spatial knowledge management, and globalization directly affect good urban governance, but the impact of citizens’ demand on good urban governance was not confirmed. Also, the role of participatory culture as a moderating variable between “social capital” and “good urban governance” and the moderating role of local authorities between perceived globalization and good urban governance was not confirmed, but the role of participatory culture as a moderating factor between citizens’ demand and good governance, as well as the role of “willingness of local authorities” was confirmed as a moderating variable between “ICT development” and “good urban governance”.