تاثیر انعطاف‌پذیری زیرساخت فناوری اطلاعات و یادگیری سازمانی بر عملکرد با نقش میانجی عملکرد زنجیره تامین در شرکت‌های تولیدی استان خوزستان

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر انعطاف پذیری زیر ساخت فناوری اطلاعات و یادگیری سازمانی بر عملکرد سازمانی با نقش میانجی عملکرد زنجیره تامین در شرکت‌های تولیدی استان خوزستان می باشد. روش‌شناسی: این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی، از لحاظ نحوه گردآوری اطلاعات توصیفی – علّی و از نوع تحقیقات کمّی می باشد. جامعه آماری پژوهش را 1716 شرکت تولیدی استان خوزستان تشکیل داده‌اند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران برای جوامع محدود 231 شرکت برآورد گردید که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود که در اختیار مدیران ارشد این شرکت ها قرار گرفت. پایایی پرسشنامه به روش آلفای کرونباخ و روایی آن با استفاده از معیارهای روایی واگرا و همگرا مورد تایید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها جهت بررسی فرضیه ها، از آمار استنباطی (آزمون نرمال بودن، آزمون همبستگی و مدل معادلات ساختاری)  با بهره گیری از نرم افزارهای spss و smart pls استفاده شد. یافته‌ها: نتایج آزمون مدل معادلات ساختاری نشان داد که انعطاف‌پذیری زیرساخت فناوری اطلاعات و یادگیری سازمانی بر دو متغیر عملکرد زنجیره تامین و عملکرد سازمانی تاثیر مثبت و معناداری دارند. نتایج همچنین نشان داد که عملکرد زنجیره تامین بر عملکرد سازمانی دارای تاثیر مثبت و معناداری بوده و نقش میانجی آن در تاثیر انعطاف‌پذیری زیرساخت فناوری اطلاعات و یادگیری سازمانی بر عملکرد سازمانی مورد تایید قرار گرفت. نتیجه‌گیری: مدیران از طریق تدارک انعطاف‌پذیری زیرساخت فناوری اطلاعات و جو یادگیری سازمانی می‌توانند موجب ارتقای عملکرد زنجیره تامین و عملکرد سازمانی شوند.