اثر زمان و غلظت اسموپرایمینگ بر شاخص‌های جوانه‌زنی سه گونه مرتعی از جنس آتریپلکس

آتریپلکس یک گونه بردبار در برابر عوامل محدود کننده محیط‌های خشک و بیابانی مانند شوری و خشکی است که از نظر تولید علوفه و تثبیت خاک نیز اهمیت دارد. از آنجا که تکثیر این گیاه بوسیله بذر انجام می‌شود، استفاده از روش پرایمینگ با بهبود جوانه‌زنی بذرها باعث افزایش کارکرد آنها در شرایط تنش می‌شود. در این تحقیق تاثیر اسموپرایمینگ با سطوح مختلف غلظتهای کلرورسدیم بر رشد ریشه‌چه، ساقه‌چه و گیاه‏چه سه گونه مرتعی a. canescens a. verciffera, atriplex griffithi, مورد بررسی قرارگرفت. آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال 1397 انجام شد. تیمارهای پرایمینگ شامل غلظت‌های مختلف کلرور سدیم (10، 20، 30 میلی‌گرم/لیتر) در سه زمان (24، 48 و72 ساعت) و شاهد (آب مقطر) بود. اثرات متقابل تیمارها و مقایسه میانگین‌ها با استفاده از آزمون تجزیه واریانس و آزمون دانکن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که پرایمینگ باعث افزایش طول ریشه‌چه، ساقه‌چه و گیاه‏چه در گونه‌های مورد مطالعه می‌شود. تاثیر تیمار گونه در سطح یک درصد و تیمارهای غلظت و زمان در سطح پنج درصد بر میانگین طول ریشه‌چه معنی‌دار شدند. همچنین بین سطوح مختلف تیمارهای گونه، شرایط و غلظت، به لحاظ میانگین طول ساقه‌چه، اختلاف معنی‌داری در سطح یک درصد وجود داشت. از طرفی بررسی اثرات متقابل سه‌‌گانه نشان داد که میانگین طول گیاه‏چه تحت تاثیر تیمارهای گونه، شرایط و زمان در سطح پنج درصد معنی‌‌دار شد. همچنین نتایج نشان داد که گونه‌ی a.canescens از نظر شاخص‌های اندازه‌گیری شده بر اثر تیمارها عملکرد بهتری نسبت به دو گونه‌ی دیگر داشت.