نقش تغذیه گیاه مادری با کودهای شیمیایی و زیستی بر ویژگی‌های جوانه‌زنی بذر پونه‌سای خوشه‌ای (nepeta racemosa)

جوانه‌زنی اندک و نامنظم، یکی از مشکلات مهم و اصلی در تکثیر بسیاری از گیاهان دارویی است که با استفاده از روش‌های مختلف می‌توان این مشکل را مرتفع نمود. بدین منظور آزمایشی با هدف بررسی اثر تغذیه پایه مادری بر ویژگی‌های جوانه‌زنی بذر پونه‌سای خوشه‌ای به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار به مرحله اجرا درآمد. عوامل مورد مطالعه شامل ‌کودهای شیمیایی ماکرو فسفر و نیتروژن در چهار سطح و کود زیستی نیز در چهار سطح بودند که به شکل تیمار ریشه نشاء قبل از کاشت اعمال گردیدند. نتایج اثر کود شیمیایی نشان داد که در تیمار شاهد و تیمار کاربرد 150 کیلوگرم فسفر در هکتار بیشترین رشد طولی ریشه‌چه، وزن خشک ریشه‌چه و وزن خشک گیاهچه حاصل می‌شود. در مورد طول گیاهچه، تیمار شاهد بالاترین تاثیر را در پی داشت. بر اساس نتایج اثر کود زیستی، بیشترین وزن خشک ریشه‌چه با میانگین‌های 0/0014 و 0/00013 گرم در تیمارهای قارچ میکوریزای آربوسکولار (am) بعلاوه میکروارگانیسم های حل کننده فسفات (psm) و شاهد حاصل شد. نتایج حاصل از مقایسات میانگین برهمکنش کود شیمیایی - کود زیستی، نشان داد که وزن تر گیاهچه در تیمار 150 کیلوگرم فسفر در هکتار (n0p150) به همراه کود زیستی am+psm + ریزوباکتری محرک رشد گیاه (pgpr)، درصد و سرعت جوانه‌زنی در تیمار شاهد و تیمار n0p150 به همراه کود زیستی am+psm، شاخص بنیه طولی در تیمار شاهد و وزن هزار دانه در تیمار کاربرد 150 کیلوگرم فسفر در هکتار (n0p150) به همراه کاربرد کود زیستی am+psm+pgpr از بالاترین مقادیر برخوردار بودند. در حالت کلی می توان نتیجه گرفت که کود فسفر بیشتر از سایر کودها در جوانه زنی تاثیر داشت که این موضوع می تواند بیانگر نقش مثبت فسفر در کیفیت بذر باشد.