ناصر خسرو و سعدی شیرازی-فکر باھمی

سرزمین ایران بسیار معروف ترین ھستی ھای مایہ گران را بہ دنیا وجود آورد۔ایشان از لیاقت علمی خود شان شمع علم و ادب را فروزان ساختند۔بالخصوص برای تشکیل فرد آثار علمی و اخلاقی گزاشتہ اندو بدین وسیلہ نویسندگان و ادبیان فارسی فکر خو د شان را منور ساختہ اند۔ ازین شان بزرگ ترین ھستی حکیم ناصر بن خسروبن حارث القبادیانی البلخی المروزی مکنی بہ ابو معین و ملقب و متخلص بہ حجت (394۔481ھ ق) بہ طور مصلح و معمار در دنیای ادب فارسی بہ شمار می آید،شاعر و نویسندہ ھم است۔او در ادبیات فارسی مقام عالی دارد۔محور اندیشہء پر مغز این شاعر مسایل اخلاقی ھستند۔شاعر بزرگ قرن ھفتم سعدی شیرازی (م691ھ) کہ صفات یک واعظ و خطیب دارد و برای اصلاح فردو جامعہ نصائح دلنشین گفتہ است، حتما سرمایہء ادب فارسی ھست۔ھمین جہت وی را معلم اخلاق گفتہ می شود۔در مقالہء زیر بر مشترکات مذھبی و اخلاقی این دو بزرگ شعراء بحث نمودہ است،بالخصوص خدا شناسی، منقبت علی مرتضی ؑ، بادشاھی و حکومت، زھد و پارسائی،اخوت انسانی، راستی،مردم آزاری، حرص و طمعو دیگر۔

nasser khosrow and saadi shirazi-fekri bami

many famous and valuable personalities were born in mainland iran who enriched the candle of knowledge and literature with their intellectual ability and left scientific and moral traces aspecially for the formation of the individual, one of them is hakim nasir khosrow bin haris al-bakhi al- maruzi who is reformer in persian literature. he is considered on architect and the center of his thought in moral issues. the great poet of 7th century sa’di shirazi is a preacher and he gave heartfelt advice for reforming the human being. that is why he is called a moral teacher. the religious and moral commonalities of these two great poets in the article discussed theology in particular, manqabat hazrat ali, badshahi and the government of scetcism and piety brotherhoodhuman righteousness, human suffering, greed, etc.