نقش سیک‌ها از منظر ادبیات در تاریخ شبه‌قاره و نگاهی بهتاریخ پنجاب از محمدنقی پیشاوری

در دورۀ حاکمیت سیک‌ها در شبه‌قارۀ هند و پاکستان کنونی، هر چند شاکلۀ قدرت در دست سیک‌ها بود؛ ‌اما در ادارۀ امور کشوری و لشکری از هندوان و مسلمانان نیز استفاده می شد. «رنجیت سینگ» که از ذکاوت و سیاست حکمرانی، بهرۀ بسیار داشت در گسترش ادبیات فارسی در شبه‌قاره نقش مهمی ایفا کرده‌است. در دورۀ سلطنت «رنجیت سینگ»، به دلیل اهمیتی که او برای زبان ادب و پارسی قائل بود، این زبان اهمیت و جایگاه فوق العاده‌ای یافت. تا جایی که علی‌رغم رواج زبان و خط انگلیسی در آن دوره و با آنکه زبان مذهبی سیک‌ها پنجابی بود، خط و کتابت پارسی به ویژه در ایالت پهناور پنجاب، زبان و خط درباری شد. این موضوع موجب شد تا ادیبان، مورخان و دانشوران پارسی‌گوی بسیاری در دربار رنجیت سینگ ظهور و رشد پیدا کنند و آسمان ادب پارسی را روشن سازند. یکی از نام‌آوران این دوره جمله محمدنقی پیشاوری است که آثار بسیاری از خود به جا گذاشته‌است. تلاش نگارنده در این مقاله معرفی وی و آثار اوست.

the role of sikh’s from the perspective of literature in the history of the sub continent and mention of the history of punjab by muhammmad naqi peshawari

ranjit singh was the most important ruler of sikh era who was an expert in utilising man power because of his political and conceited nature. though the real power lied with sikhs in his regime, hindus and muslims were also part of the state affairs. in ranjit singh's period, persian was given a significant status and he used to correspond with the british in persian. though the religious language of sikhs was punjabi, keeping in view the significance of persian in ranjit singh's cabinet and punjab, many extraordinary shining scholars of persian enlightened the land land of the subcontinent. in order to pave a path for researchers, this article aims at discussing some of the eminent personalities who played their pivotal role in serving persian language in the subcontinent.