نگاهی به «فرهنگ انتظار» در غزلیات قیصر امین پور و علیرضا قزوه

«انتظار» یکی از مواضع معنوی و اعتقادی مسلمانان و از مضامین آئینی مهم و معتبر به شمار می رود که در شعر پارسی (به ویژه پس از انقلاب اسلامی) نمودی خاص پیدا کرده است و به عنوان یک آرمان مطرح می شود. انتظار نه تنها به عنوان یک مکتب عقیدتی و فکری بلکه به عنوان نیازی اساسی برای بشر امروز در شعر معاصر فارسی مطرح است زیرا توجه به این مقوله باعث دلگرمی و امیدواری به آینده در ناخودآگاه انسان معاصر می شود. در این مقاله با روش تحلیل محتوا مقوله انتظار در غزلیات دو شاعر معاصر زنده یاد قیصر امین پور و علیرضا قزوه بررسی و تحلیل می شود. مقاله با تحلیل داده های برگرفته از این تحلیل به این نتیجه می رسد، جایگاه ویژه ی شخصیت منجی موعود در ادبیات، نشان می دهد که این فرهنگ اهمیت به سزایی در شعر معاصر دارد و این دو شاعر با نگاهی عارفانه و عاشقانه به دنبال گم شده ی خود می گردند که همانا موعودِ دینیِ فرهنگِ معاصرِ است و از او با القاب و عناوینی همچون الگو و راهنمای زندگی فردی و جمعی افراد یاد می کنند. در نهایت طبق بررسی ها امین پور 4.5 درصد و قزوه 10 درصد از غزلیاتش به فرهنگ انتظار اختصاص یافته است.

analysis of the culture of waiting in the lyric poems of qaisar aminpour and alireza ghazveh

waiting is one of the spiritual and doctrinal positions of muslims and is one of the important and valid religious themes that has found a special expression in persian poetry (especially after the islamic revolution) and is presented as an ideal. waiting is considered not only as a school of thought and thought but also as a basic need for human beings today in contemporary persian poetry because paying attention to this category causes encouragement and hope for the future in the subconscious of contemporary man. in this article, with the method of content analysis, the category of waiting in the lyric poems of two living contemporary poets, gheisar aminpour and alireza ghazveh, is studied and analyzed. analyzing the data obtained from this analysis, the article concludes that the special place of the character of the promised savior in literature shows that this culture is very important in contemporary poetry and these two poets follow with a mystical and romantic look. they find themselves lost, which is the religious promise of contemporary culture, and they refer to it with titles such as the model and guide of individual and collective life of individuals. finally, according to studies, aminpour 4.5% and qazveh 10% of his lyric poems are dedicated to the culture of waiting.