ویژگی های ادبی آثار عرفانی

اثر تذکرة الاولیای فرید الدین عطار یکی از آثار معروف ادبی قرن دوازدهم می باشد. در این اثر صناعات بدیعی زیاد استفاده شده است. علت اصلی هم این می باشد که عطار خودش شاعر معروف بود. اول باید سبک نوشتن عطار را تشخیص داد. در این اثر نثر با نظم، نثر مسجع با نثر مرجز، نثر مرجز با نثر مرسل آمیخته شده است. قبل از عطار در ادیبات فارسی دو شخص بزرگ سعدی شیرازی و خواجه عبد الله انصاری بعضی از آثار معروف خودشان را با نثر مسجع نوشته بودند. در گلستان سعدی شیرازی و مناجات خواجه عبد الله انصاری شاهد سجع زیبا هستیم. اما فرق اثر عطار از این آثار معروف در آن است که در اثر وی هم نظم، هم نثر قافیه دار و هم سجع زیاد به کار رفته است.