The Relationship Between Mental Well-Being and Academic Stress With the Ability To Solve Social Problems in High School Students

The main purpose of this study was to investigate the relationship between mental well-being and academic stress with the ability to solve social problems in first and third grade students of the theoretical branches of the second-high school in ivan gharb in the academic year 1397-98. the research method was descriptive-correlational and in terms of purpose was considered an applied research. the statistical population of the study consisted of all first grade female students (210 students) and third grade students (190 students). using cluster random sampling method, the sample size was 130 people for the first grade and 120 people for the third grade were selected and tested according to morgan and krejcie table. to collect data from the questionnaire, mental well-being (dinner, emmons, larsen, & griffin), life satisfaction scale of watson, clark, & telgen (1988) positive and negative emotion scale (1988), academic expectations of ang and huan, the revised short form of social problem solving ability (spsi-r) of dezruila, nezu and meido-olivares, were used. the reliability of the research tools was also confirmed using cronbach's alpha. descriptive statistics (mean and standard deviation) and inferential statistics (multivariate analysis of variance, pearson correlation coefficient and regression) were used to analyze the data. findings showed that mental well-being and academic stress predicted the ability to solve social problems. the results also showed that in some aspects of mental well-being and academic stress, there was a significant relationship with the ability to solve social problems. also, there was no significant difference between educational level and research variables.

بررسی رابطه بهزیستی ذهنی و استرس تحصیلی با توانایی حل مسأله اجتماعی در دانش‌آموزان دوره دوم متوسطه

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه ی بین بهزیستی ذهنی و استرس تحصیلی با توانایی حل مسأله اجتماعی در دانش آموزان پایه ی اول و سوم شاخه های نظری دوره دوم متوسطه شهر ایوان غرب در سال تحصیلی 98 1397 بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و از حیث هدف در زمره ی پژوهش های کاربردی قرار می گیرد. جامعه ی آماری پژوهش را تمامی دانش آموزان دختر پایه ی اول (210 نفر) و پایه ی سوم (190 نفر) تشکیل می دادند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، حجم نمونه ای به تعداد 130 نفر برای پایه ی اول و 120 نفر برای پایه ی سوم، براساس جدول مورگان و کرجسی انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های، بهزیستی ذهنی (مقیاس رضایت از زندگی داینر، ایمونز، لارسن و گریفین (1985) و مقیاس عاطفه ی مثبت و منفی واتسن، کلارک و تلگن (1988) )، تنیدگی ناشی از انتظارهای تحصیلی انگ و هوان (2006)، فرم کوتاه تجدیدنظر شده ی توانایی حل مسأله اجتماعی (SPSIR) دزرویلا، نزو و میدو الیوارس (2002)، استفاده شد. پایایی ابزارهای پژوهش نیز با استفاده از آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفت. در تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استباطی (تحلیل واریانس چندمتغیره، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون) استفاده گردید.یافته های پژوهش نشان داد که بهزیستی ذهنی و استرس تحصیلی پیش بینی کننده ی توانایی حل مسأله ی اجتماعی است. همچنین نتایج حاکی از آن بود که در برخی ابعاد بهزیستی ذهنی و استرس تحصیلی با توانایی حل مسأله اجتماعی رابطه معناداری وجود داشت. همچنین بین پایه ی تحصیلی با متغیرهای پژوهش تفاوت معناداری وجود نداشت.