Comparison of the Effectiveness of Schema Therapy and Dialectical Behavior Therapy on Temperament and Character Dimensions and Cognitive Emotion Regulation Strategies in Patients With Hiv

There are many social concerns towards hiv disease and people feel irrational fears of infection and modes of virus transmission. these factors might affect the temperament and character dimensions, as well as cognitive emotion regulation strategies. accordingly, psychological therapies can be used as beneficial tools to identify the disease and to mitigate the related concerns. this study aimed at comparing the effectiveness of schema therapy (st) and dialectical behavior therapy (dbt) on temperament and character (tc) dimensions and cognitive emotion regulation (cer) strategies in patients with hiv. in terms of methodology, this was an experimental study based on the pretest-posttest and control group. also, this was applied research in terms of objective. the statistical population comprised all patients with hiv who were under treatment in behavioral disorders clinics of health centers in hamedan, iran, during 20192020. of them, 45 subjects were chosen by using simple random sampling then were assigned to three groups (n=15), including two intervention groups and one control group. to assess the considered variables, the temperament and character inventory (tci) designed by cloninger (1994), and the cognitive emotion regulation questionnaire (cerq) (2001) were used. according to ancova results, st and dbt affected temperament and character dimensions and there was a significant difference between the two groups. therefore, although both therapies had effectiveness in surveyed variables, st had higher effectiveness rather than dbt.

مقایسه اثربخشی طرحواره درمانی و رفتاردرمانی دیالکتیک بر ابعاد سرشت و منش و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان بیماران مبتلا به HIV

با توجه به نگرانی جامعه نسبت به بیماری HIV و ترس‌های غیر منطقی برخی مردم جامعه نسبت به آلوده شدن، و راه‌های انتقال ویروس که می‌تواند بر ابعاد سرشت و منش و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان این افراد تاثیر بگذارد، بی شک درمان‌های روان‌شناختی می‌تواند آنها را در جهت شناخت بهتر و کاهش نگرانی نسبت به بیماری یاری دهد. هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثر بخشی طرح واره درمانی و رفتار درمانی دیالکتیک بر ابعاد سرشت و منش و راهبرد های تنظیم شناختی هیجان بیماران مبتلا به HIV بود. روش پژوهش آزمایشی، به شیوه پیش آزمونپس آزمون به همراه گروه گواه و از نظر هدف، کاربردی بود. جامعه آماری، تمامی بیماران مبتلا به HIV در سال 9998 تحت نظر کلینیک های اختلالات رفتاری مراکز معاونت بهداشتی همدان بود که با روش نمونه گیری تصادفی ساده از درمانگاه شهداء همدان تعداد 45 نفر به صورت تصادفی گزینش و در سه گروه 15 نفری متشکل از دو گروه مداخله و یک گروه کنترل قرار گرفتند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه‌های سرشت و منش کلونینجر TCI (1994) و از پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان CERQ (2001) استفاده گردید. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد طرح واره درمانی و رفتاردرمانی دیالکتیک بر ابعاد سرشت و منش و تنظیم شناختی هیجان اثر گذار بود و بین دو گروه، تفاوت معناداری وجود داشت. بنابر این می توان نتیجه گرفت؛ هر چند هر دو درمان در متغیر های موردنظر موثر است، اما طرح‌واره درمانی اثر بخشی بیشتری نسبت به رفتاردرمانی دیالکتیک دارد.