بررسی خاستگاه زیستی روایت‌های استعاری از روح جسمانی بر اساس طب کل ‏نگر

تعامل بدن و فرهنگ از موضوعات قابل‌توجه در معنی‌شناسی شناختی است. پژوهش میان‌رشته‌ای حاضر با تمرکز بر عامل بدن‌مندی سعی دارد با رویکردی شناختی و بر مبنای ویژگی‌های فیزیولوژیک دستگاه تنفسی و پوست، براساس طب کل‌نگر، به بررسی مفهوم‌سازی‌های موجود در دو زبان فارسی و انگلیسی بپردازد. از این رو نگارندگان می‌کوشند تا با ارجاع به جایگاه خاص ریه در طب کل‌نگر یونانی/ایرانی به‌عنوان گیرنده پنومای تنفسی، در طب سنتی چینی به‌عنوان مکان استقرار روح جسمانی و در طب هندی (آیورودا) به‌عنوان ارگانی در مجاورت با چاکرای قلب، انگیزش زیستی استعاره‌های مجازبنیاد را از منظر این سه طب کل‌نگر بررسی کنند. علی‌رغم تفاوت‌های اندک عبارات استعاری، یافته‌های این پژوهش نشان از هم‌گرایی فوق‌العاده‌ای در مفهوم‌سازی‌ها و روایت استعاری عملکرد ریه و پوست در دو زبان فارسی و انگلیسی دارد که در آن‌ها نفس جان/شیء باارزشی است، الهام روحی دمیدنی است، عشق نَفَس کشیدن در هوای معشوق است. همچنین، پوست به‌مثابۀ زره و ظرف روح و جان است. به‌طور خلاصه، تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان می‌دهد که شناخت ویژگی‌های بیولوژیکی متعدد ارگان‌ها و عملکرد آن‌ها براساس فلسفه و طب کل‌نگر، بستر مناسبی برای شناسایی خاستگاه زیستی مجازهای بیولوژیکی است که به‌نوبه خود و به‌دلیل جهانی بودن فیزیولوژی بدن می‌توانند مبنایی برای ساخت استعاره‌های نسبتاً یکسان در دو زبان قرار گیرند.

biological motivation of the metaphorical narratives of the corporal soul based on holistic medicine

the interaction between body and culture is one of the significant topics in cognitive semantics. the present interdisciplinary research, focusing on the embodiment factor, tries to examine the existing conceptualizations in both persian and english, via a cognitiveapproach based on the physiological characteristics of the respiratorysystem and skin in holistic medicine. therefore, referring to thespecial position of the lungs in greek/iranian holistic medicine as thereceiver of respiratory pneuma, in traditional chinese medicine as theplace of the corporal soul, and in indian medicine (ayurveda) as anorgan adjacent to the heart chakra, the authors try to investigate the biological motivation of the metonymy-based metaphors related to the respiratory system. despite the slight differences in the metaphorical expressions, the findings of this research show an extraordinary convergence in the conceptualizations and the metaphorical narration of the function of the lung and the organ related to it, i.e. the skin, in which speech is a precious soul/object, inspiration is a blowing soul and love is breathing in the air of a beloved. also, the skin is a protective armor and a vessel for the soul. in short, the data analysis shows that knowing the various biological characteristics of organs and their functions based on holistic philosophy and medicine is a suitable platform for identifying the biological origin of embodied metonymies, which can be a justification for making relatively identical metaphors in the two languages due to the universality of the body's physiology.