تحلیل فرایندی شدن معنا در ساختار روایی داستان « شهرمدهوشان» با رویکرد نشانه- معناشناختی

در تحلیل نشانه معناشناختی، گفتمان روایی یکی از مهم‌ترین شاخه‌های تحلیل گفتمان است که نظریه‌های متعددی را به خود اختصاص داده است. یکی از مهم‌ترین نظریه‌پردازان گرمس است که دو نظام روساخت و نظام ژرف‌ساخت را جهت فرایند آفرینش معنا مطرح کرد. براساس این نظریه در هر داستان روایی مولفه‌‌هایی مانند اتصال و انفصال گفتمانی، موضع‌گیری، افعال ‌موثر، زاویۀ دید، فرایند هم‌نشینی وجانشینی، مقولات همگن و انواع گفتمان‌های کنشی، شوشی، زیبایی‌شناختی، بوشی، مربع معنایی و تنشی طی فرایندی تحقّق می‏یابند که کشف ساخت‏های بنیادین فرایند معناسازی را مورد مطالعه قرار ‏می‏دهند. مسئلۀ جستار پیش رو کاوش چگونگی فرایند آفرینش معنا به‌واسطۀ درهم‌کنش نظام‌های گفتمانی در نظام روساخت و نظام ژرف‌ساخت داستان است. همچنین بررسی این مسئله که مضامین اخلاقی، شخصیت‌پردازی و اسطوره‌ای در ژرف‌ساخت داستان چه نقشی در فرایند آفرینش معنا ایفا می‌کنند تا کارکرد ارزشی گفتمان و جریان ارزشی را که کنشگر و شوشگر به آن وابسته است تغییر دهند. فرض چنین است، نقش فرایند کنش و شوش در تغییر شرایط تحول گفتمان‏ها با تاثیر بر باور و تغییر در نوع احساس کنشگر، روند گفتمان را تحت تاثیر قرار می‏دهد و کارکرد ارزش آن را متحول می‏سازد. به گونه‌ای که روایت با گفتمان شوشی به گفتمان کنشی روی می‌آورد و مجدداً نظام شوشی دگردیسی شده و جنس آن از نوع زیبایی‌شناختی و اسطوره‌ای تبدیل می‌شود و گفته‌خوان با فرایند شکل‌گیری ارزش‌های معنوی روبه‌رو می‌شود و شخصیت‌های داستان حضور خود را در ژرف‌ساخت بر گفته‌خوان هویدا می‌سازند. همچنین نگرش کنشگران و جهان‌بینی ارزشی در داستان رازوارگی «شهر مدهوشان» گناه کنشگر اصلی در قالب رمزگان مذهبی مجازات «هبوط» به جایگاه اسطوره‌ای ارتقا می‌یابد. نظام گفتمان شوشی با جنس استعلایی و زیبایی‌شناختی، نظامی منسجم در متن ایجاد می‌کنند. همچنین تحلیل فرایند آفرینش معنا در ساختار رازوارگی «شهر مدهوشان» در تایید نظریات گرمس نقش خود را ایفا کرده است. از این جهت برای بررسی و تجزیه و تحلیل نشانه معناشناسی گفتمان‏های حاکم بر آن ارزشمند و درخور توجه است.

analyzing the process of meaning-making in thenarrative structure of the story city of madhoushanfrom a semiotic-semantic perspective

in semiotic-semantic analysis, narrative discourse is one of the most important branches of discourse analysis, which has many theories. one of the most important theorists is grams, who proposed two systems of superstructure and deep structure for the meaning creation process. according to this theory, in every narrative story, components such as discursive connection and disconnection, positioning, effective verbs, point of view, coexistence and substitution process, homogenous categories and types of discourses of action, shushi, aesthetic, shisha, semantic square and tension are achieved during a process that they study the discovery of the fundamental constructions of the meaning making process; the problem of the upcoming research is to explore how the process of creating meaning through the interaction of discourse systems in the superstructure system and the deep system of story construction. and also investigating the issue of what role do moral themes, characterization and mythology play in the depth of the story in the process of creating meaning in order to change the value function of the discourse and the flow of value that the actor and shoshgar depend on? the assumption is that the role of the action process in changing the conditions of transformation of discourses by affecting the belief and changing the type of feeling of the actor, affects the process of discourse and transforms its value function. in such a way that the narration turns to the active discourse with shushi’s discourse, and again the shushi system is transformed and its gender becomes aesthetic agnanimous