کارکرد روایت در مقابله با پاندمی بر اساس نظریه آلوده انگاری کریستوا مطالعه موردی: دکامرون

متن ادبی، روایت پناه بردن آدمی به دنیای تخیل است. نوشتار در برهه‌های زمانی متفاوت چه در آشوب‌های جمعی و چه در تنش‌های فردی، نقشی پالایشگر و درمانگر دارد. ساختارهای روایی با ساختارهای روانی در بافتی از روزگار و جهان نویسنده هم پیوند می‌شود و شگردهای روایی و ساختاری تازه‌ای را رقم می‌زند. بحران‌ها و آشوب‌های اجتماعی یا طبیعی منجر به بحران‌های وجودی می‌شود و با زیرورو شدن جهان و روان آدمی از دل این آشوب‌ها، سبک‌ها و ساختارهای تازه سر برمی‌کشد چنانکه نیای رمان مدرن یعنی دکامرون از دل طاعون قرن چهاردهم زاده شد. گفت‌وگو میان روان و متن، فرایندی پالایشی است که در کار هنری به سامان می‌رسد. ژولیا کریستوا به‌عنوان روانکاوی مسلط بر نظریه‌های نقد ادبی، نقش پالایش بخش ادبیات و هنر را در دوران مدرن در تبیین، تخلیه و تهی‌سازی آلودگی از طریق کلام می‌داند. کار هنری تنشی را در درون هنرمند به شکل نمادین و با خلق دنیایی دیگر، به سامان می‌رساند. راز خلق نخستین نمونه رمان مدرن شاید همین باشد: برون‌ریزی طردها و پذیرش عاطفه‌های ناهمخوان و ناسازگار در کنار هم از طریق امر نشانه‌ای و شبکۀ دلالتی که به شکل نمادین بازنمایی می‌شود. دکامرون اثر بوکاچیو در زمان فروپاشی نظام‌های اجتماعی بر اثر طاعون روایتی تازه و بدیع بود که همزمان با فروپاشی سنتها با سنت‌شکنی در سبک و محتوا، پیشگام رمان مدرن شد.

the function of narration against pandemicsbased on kristeva's theory of abjectioncase study: decameron

literary text is the hidden narration of moving a human being to the world of imagination. writing has a refining and healing role in different time periods in either the group riots or personal stresses. narrative structures are interconnected to the mental structures in a texture of the days and world of author, and include the new narrative and structural skills. social or natural crises and riots cause the existential crises, and some new styles and structures are arisen from among these riots by upside down of the world and human psyche so that the origin of modern novel, decameron, is resulted from the heart of plaque in the 14th century. the conversation among psyche and context is a refining process arranged in art. as a skillful psychoanalyst in literary criticism theories, julia kristeva knows the role of refining the literature and art in modern periods in description, vacation and removal of pollution by word. work of art organizes a stress in the heart of artist in a symbolic form by creating another world. the mystery of creation of the first novel may be: outflow of rejections and acceptance of disharmonic and incompatible emotions together through a symbolic issue and reasoning network reappeared in a symbolic form. boccaccio’s decameron was a new and innovative narration upon the collapse of social systems due to plague, changing to the leading of modern novel concurrent to the decline of traditions by breaking tradition in style and content.