دلایل بداعت روایت حسین علی

محمد حسین مهدوی (مشهور به موید) ، شاعر موج نو، در کتاب حسین علی ، رویداد های غبار گرفته ی عاشورا،کهنه از تکرار ودستکاری شده به وسیله ی مداحان را، در قاب یک اثر هنری و بدیع باز می گوید.اوتوانسته است با کمک قواعد روایت، از مکرر نویسی اثری تاریخی فرا برود ویک اثر ادبی و هنری بیافریند.پرسش اساسی پژوهش این است: نویسنده چگونه می تواند از یک گزارش تاریخی ، روایتی هنری ادبی بسازد؟ این مقاله با استفاده از روش کتابخانه ای ،توصیفی و تحلیلی، با جمع آوری اطلاعات ، شواهد واسناد، با توصیف دقیق و تحلیل کمی و کیفی داده ها، با یاری دانش روایت شناسی ، تلاش می کند به پرسش پژوهش پاسخ دهد .موید با اتکا به توانش زبانی خود به عنوان یک شاعر، با استفاده از ظرفیت های رویه و تویه ی زبان فارسی و با آشنایی زدایی از آن، همچنین با استفاده ی دقیق و ماهرانه از پیرنگ وتکنیک های روایتی، بانقل و صحنه پردازی های لازم و با تنظیم زیبایی شناسانه ی فاصله ی خود از موضوع ،‌موفق به خلق اثری شده است که خواننده رادر تجربه ی زیبایی شناسانه ای نو و احساسی عمیق و تازه در برخورد با عاشورا ، قرارمی دهد. موید رخدادهای تاریخ را به کمک تکنیک های روایی به گونه ای سامان داده است که خواننده و مخاطب فارسی زبان او با همۀ آگاهی هایش احساس می کند برای اولین بار از این رویداد می شنود و غرق در بیان تازه و غافلگیرکننده ماجراهای روایت می شود.

a survey about reasons for innovation in narration of hossein-e-ali

seyyed hossein mahdavi, a poet of the new wave, in his book hossein-e-ali, retels the events of ashura, old from repetition and manipulated by the praisers(maddahan), in the form of an original work of art. with the help of the rules of narration, he has been able to go beyond the repeated writing of a historical work and create a literary and artistic work.the basic question of the research is: how can the author make a literary artistic narrative from a historical report? this article tries to answer the research question by using library, descriptive and analytical method, by collecting evidence and documents with detailed description and quantitative and qualitative data analysis, with the help of narratology knowledge.by relying on his linguistic competence as a poet, by using the capabilities of the persian language and by defamiliarizing it, as well as by the accurate and skillful use of plot and narrative techniques, with necessary quotations and stagings and by adjusting his aesthetic distance from the subject, he has succeeded in creating a work that puts the reader in a new aesthetic experience and a deep and fresh feeling in dealing with ashura.