خوانش پسا استعماری بوم گرایی از رمان دریای تریاک

تغییرات به وجود آمده در محیط زیست در دهه های اخیر منجر به ظهور دوره جدید محیطی به عنوان آنتروپوسین شده است که انسان ها برای ادامه بقاء به صورت فعال باید در مورد روابط خود با محیط و بقیه موجودات غیرانسانی بازاندیشی کنند. در این بین، ادبیات می تواند نقش بسیار مهمی در نجات دادن محیط زیست ایفا کند، زیرا که ادبیات این اجازه را به مطالعات زیست محیطی می دهد تا بتوانند با زندگی روزمره مردم ارتباط موثرتری برقرار کنند و عین حال در ایجاد یک نوع رابطه پویا بین انسان و محیط آگاه سازی نماید. هدف از پژوهش حاضر بررسی رمان دریای تریاک با رویکرد پسا استعمار بوم گرایی بر اساس عاملیت، توسعه و جابه جایی است. یافته های پژوهش از یک سو به اهمیت تریاک در رشد اقتصاد امپراتوری بریتانیا و از سوی دیگر نقش آن در تغییر زندگی مردمان بومی را اشاره دارد (عاملیت). در این فرآیند، زمین های مردم بومی به انحصار اهداف کارخانه های تریاک در آمده و باعث از بین رفتن منابع غذایی، درآمدزایی و خانه و کاشانه بومیان شده است (توسعه). شرایط سخت زندگی ،مردم بومی را به منظور یافتن مناطق و منابع جدید برای ادامه زندگی مجبور به ترک خانه های خود می کند (جا به جایی). نتیجۀ پژوهش نشان داد عاملیت، توسعه و جابه جایی، مهمترین مفاهیم رویکرد پسااستعماری بوم گرایی، در فهم رابطۀ پویا و دوسویۀ انسان و محیط زیست نقشی مهم دارد. بدون توجه به این رابطۀ فعال، بررسی و کاهش چالش‌های محیط زیستی در جهان امروز امکان‌پذیر نخواهد بود.

a post-colonial eco critical reading of amitav ghosh’s sea of poppies

in the last few decades, the environmental changes have been so severe that scientists have declared the start of a new epoch in our earth system called the anthropocene, in which humanity’s survival is conditioned on rethinking their relationships with the environment. as such, literature can play an essential role in saving the environment because it can act as a host for environmental discussions and act as a trope to raise awareness about environmental issues among its readers. this article aims to study amitav ghosh’s ‘sea of poppies’ with a post-colonial ecocritical approach and focus on three of its main concepts, ‘agency,’ ‘development,’ and ‘displacement.’ this article aims to study the relationship between non-human agency and development, the effects of such a relationship in the displacement of the characters, and the ideologies of the english colonization. findings firstly, show the importance of the poppy to the english empire and its influence on the lives of the natives (agency). secondly, english opium factories taking over all the farmlands in the country resulted in the loss of a sustainable source of income, food, and home for the natives (development). losing their means of survival forces the natives to leave their homes, searching for another home and resources to sustain their daily needs (displacement). this is a chained set of events, from the promise of a development that is, in truth, monopolizing one or more products to changing the environment and lives of the natives and then human and non-human natives forced to leave their homes in a struggle to survive. studying these three concepts is a step toward understanding the dynamic relationship between humans and the environment.