تحلیل نظام‌های گفتمانی نشانه‌معناشناسی در نمایشنامه دنیای مطبوعاتی آقای اسراری اثر بهرام بیضایی

این پژوهش با رویکرد نشانه معناشناسی گفتمانی و مبتنی بر روش تحقیق پیکره ای انجام شده است.پرسمان اصلی تحقیق چگونگی رقابت انواع نظام‌های گفتمانی در نمایش نامه دنیای مطبوعاتی آقای اسراری اثر بهرام بیضایی و همچنین چگونگی فرآیند تولید معنا در این رقابت گفتمانی است. در پژوهش حاضر، افزون بر تحلیل نظام‌های گفتمانی و واکاوی هر یک از آنها در نمایشنامه، به تحلیل رقابت میان نظام‌های گفتمانی در فرآیند تولید معنا پرداخته شده است. مشاهده می‌شود که «رخدادی مبتنی بر تصادف»، در وضعیت روزمره سوژه، گسست ایجاد می‌کند و «نظام گفتمانی شوشی» که به دلیل رشک و غبطه در وضعیت او نفوذ کرده است، تا آنجا پیش می‌رود که شوش جای خود را به کنش می‌دهد و آغاز نمایشنامه را با مسلط‌شدن «نظام گفتمانی کنشی»، رقم می‌زند. درواقع کنش از فرآیند حسی-ادراکی، پیشی می‌گیرد و نمایشنامه از مرکزیت یک نظام گفتمانی خارج می‌شود. اتصال اسراری با ابژه ارزشی و انفصال شیرزاد که صاحب آن است، وضعیت‌های گفتمانی «کنش» و «شوش» را در رقابت با یکدیگر پیش می‌برد. در طول نمایشنامه، در گفتمان تنشی که میان شخصیت‌ها شکل می‌گیرد، گاهی نظام کنشی بر سوژه حاکم می‌شود، گاهی نظام شوشی و از صحنه پنجم، فرآیند بوشی نیز آغاز می‌شود و شوش را دچار اضمحلال می‌کند. مسئله هویت سوژه‌ها نیز با معناهای دیگری روبرو می‌شود و در نتیجه آنها با عبور از مراحل مختلف گفتمانی، به نفی دازاین قبلی در صحنه هفتم دست می‌یابند.

analysis of discursive semiotique systems in mr. asrari’s world press play by bahram beizai

in this research, in addition to the analysis of discourse systems in the mr. asrari’s world press play, it is dealt to the analysis of the competition between them in the process of meaning production. it can be seen that an accidental event creates a discontinuity in the participant's everyday situation, and the state discourse which has penetrated into the participant’s situation due to jealousy and envy, goes to the point where state changes to action, therefore the beginning of the play will start with the action discourse system. in fact, the performance surpasses the sensory-perceptual process, and the play is removed from the centrality of a discourse system. asrari’s connection with the valuable object and the detachment of shirzad, who owns it, make the discourse situations of performance and state in competition with each other. during the play, in the tension between the characters, sometimes the action system dominates the participant, sometimes the state system does. from the fifth scene, we can find the existential process which make the state process decay. the participant's identity issue also faces other meanings, and as a result, they reach the negation of the previous situations in the seventh scene by passing through different discourse stages. asrari stabilizes the other-centered identity in himself, and the state discourse system pushes him back in the negative process of his identity. shirzad also stands at the identity point of same and risky and modal verbs such as must are strengthened in him in opposition to another participant, and existential discourse system surpasses his state discourse system.