تحلیل کارکردهای گسست گفتمانی‌ دررمان نگران نباش اثر مهسا محب علی : رویکردی نشانه –معناشناختی به تحلیل گفتمان ادبی

مقالۀ پیش ‌رو می‌کوشد‌ تا با اتکا بر رویکرد نشانه‌معناشناسی به تحلیل گفتمان ادبی، بررسی و دسته‌بندی‌ سازوکارهای زبان‌شناختی ‌و نشانه‌معنایی‌ گسست‌ گفتمانی در رمان نگران نباش اثر مهسا محب‌علی، از نویسندگان نسل چهارم ادبیات داستانی فارسی، بپردازد. روش‌ تحقیق توصیفی تحلیلی است. هدف نگارنده این است که با تکیه بر گفتمان ادبی این نویسنده، نشان دهد چگونه گسست‌ها درون گفتمان شکل می‌گیرد و فرایند تولید و دریافت معنا را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در این پژوهش، به این پرسش‌ها پاسخ داده شده: انواع گسست گفتمانی در این رمان کدام‌اند؟ کارکردهای زبان‌شناختی و نشانه‌معنایی آن‌ها چیست؟ طبق نتایج تحقیق، بسته به نوع حضور نشانه‌شناختی سوژۀ داستانی که مبتنی بر نظام گفتمانی بوِشی است، گسست را می‌توان در دو دستۀ کلی زبان‌شناختی و نشانه‌معنایی واکاوی کرد. فرضیه و استدلال اصلی پژوهش حاضر این است که کنش داستانی تحت تاثیر مولفه‌های تنِشی، بوِشی و رخدادی پدیداری، دارای نقش ثانویه است و برون‌داد آن ‌گسست نشانه‌معنایی است با کارکردهای عاطفی، حسی ادراکی ، هویتی و بوِشی.

Analyzing Discursive Discontinuity Functions in “ Don’t Worry “, the Novel by Mahsa Moheb –Ali: A Semiotic Approach to Literary Discourse

By adopting a semiotic approach to literary discourse analysis, the present paper seeks to analyze and classify the underlying mechanisms of linguistic and semiotic discontinuity in the literary discourse of “ Don’t Worry” by Mahsa Moheb –Ali – the writer of forth generation of the  Persian fictional literature. Research method is descriptiveanalytical. The author aims to show how discontinuities emerge in this novel and affect the process of meaning production and perception. Thus the main objective of the current research is to respond to the following questions: 1. what are the major types of discursive discontinuity in this novel? 2. What are their main linguistic and semiotic functions? The results showed that according to the narrator’s mode of presence which takes the advantages of existential regime of discourse, it would be reasonable to investigate discontinuity under linguistic and semiotic titles. Under the influence of existential and eventualphenomenal components of literary discourse, the main argument of this research is to insist on this fact that fictional action has been marginalized and occupies the secondary function and its output consists of semiotic discontinuity with affective, sensible –perceptual, identity and existential functions.