راوی در آسوکه‌های سیستان

آسوکه گونه ای از روایت های داستانی عامیانه منطقه سیستان است که در آن راوی جایگاه ویژه ای دارد. این پژوهش با هدف شناسایی و تحلیل جایگاه راوی در آسوکه های سیستان شکل گرفته و در آن تلاش شده است تا به‌روش توصیفی   تحلیلی به بررسی انواع راوی، سطوح روایی و وجوه کانونی سازی راوی پرداخته شود. نتایج اولیه حاکی از آن است که این روایت ها از سطوح روایی مختلفی برخوردار است و در بسیاری از آن ها هم زمان با روایت راوی دانای کل، آمیختگی و تداخل سطوح روایت دیده می شود. در اغلب آسوکه ها، راوی کانونی‌ساز دانای کلی است که با دیدی پرنده وار همه‌چیز را کانونی سازی می کند و این نگاه او به‌ندرت امکان جهش‌های زمانی یا ابراز عقیده را دراختیار شخصیت‌های داستان قرار می‌دهد. از منظر میزان تداوم کانونی‌سازی این نتیجه حاصل شد که اغلب روایت های آسوکه کانونی‌سازی ثابت دارد و راوی آن ها واحد است و تا پایان روایت تغییر نمی کند.

Narrator in Sistan’s Asuke (stories)

Asuke is a kind of folk narrative in Sistan area in which the narrator plays a central role. In this paper, which seeks to identify and analyze the status of the narrator in Sistan’s Asuke , attempts have been made to explore the types of narratives, intradiegetic level and focalization facets of the narrator through a descriptiveanalytical method. The preliminary results indicate that these narratives are rife with diverse levels of narratives, and in many of them, along with the omniscient narrative style, a mingling and interference of narrative levels is seen. In most asukes, it is the omniscient narrator, which thanks to its bird’s eye view, seeks to focalizes almost everything. This view, in turn, denies the characters the chance of anachronies or expression of ideas. From the point of view of the continuity of focalization, it was concluded that in most of asuke narratives that have a steady focalization, there is a single narrator that often remains constant till the end of story.