استعاره‌سازی همچون سوء‌نیت: خوانشی اگزیستانسیالیستی از مفهوم هویت (مطالعه موردی: رمان هویت اثر میلان کوندرا)

میلان کوندرا همواره بر تاثیر فلسفۀ اگزیستانسیالیسم در رمان در قرن بیستم تاکید کرده است. هدف پژوهش حاضر خوانشی اگزیستانسیالیستی از مفهوم استعاره سازی در رمان کوندرا است. این مقاله با رویکردی تطبیقی و بینارشته ای بر این مسئله متمرکز شده که استعاره سازی نزد کوندرا چه ارتباطی با مفهوم «سوء نیت» در نگاه سارتر دارد. یافته های مقاله نشان داد مفهوم سوء نیت در نظر سارتر و استعاره سازی نزد کوندرا کارکرد یکسانی در هویت بخشی دارند؛ کارکردی که به‌زعم آن دو، چیزی جز خودفریبی نیست: آن‌ها طریقی هستند برای تبدیل فرد به شیء یا استحالۀ سوژه به اُبژه که با انکار آزادی، اضطراب انتخاب و مسئولیت را از آدمی دور می کند. کارکرد مثبت استعاره آشکارسازی وجه آفرینشگرانۀ سوژه و کارکرد منفی آن شیءوارگی است. در نگاه کوندرا، کیچ از طریق استعاره ها زیبایی را به دام تبدیل می کند. سوژه ها دربرابر زیبایی آسیب پذیرند. استعاره ها با این‌همان سازی میان دو جهان بیگانه منجر به مسخ سوژه می شوند. توجه به کارکرد هویت بخشی و هستی شناختی استعاره ها متاثر از اندیشه‌های نیچه است. نیچه کشف کرد که استعاره ها چیزی بیشتر از آرایه های ادبی هستند. یکی از یافته های تحقیق این است که چگونه ما از طریق استعاره ها، هویت ها را بازآفرینی می‌کنیم.

Metaphorization as BadFaith: an existential reading of Identity Concept(case study: Identity Novel by Milan Kundera)

Milan Kundera puts an emphasis on efects of Existentialism Philosophy on Novel in the 20th century. The main issue in this paper is to present Existential reading of Metaphor in Kundera’ Novel. One main objective in this comparative literary study, focusing on this problem, is to find the relationship between the concept of Metaphor in Kundera and Sartre’ bad faith. This study can show similar functions of them in identity formation; sometimes, this functions are selfdeception: the ways of converting individual to thing or subject to object. This affair resulted in disowning choice and responsibility by denial of freedom. A positive function of Metaphors is revelation of subject’ creative direction, but negative function of them is objectification. In Kundera’ point of view, Kitsch converts Beauty to trap. person is assailable in confrontation with Beauty. Different Worlds become alike by Metaphors and it leads to metamorphosis of subject. Nietzsche reveals Metaphor identification and ontology. Nietzsche shows that Metaphors are not only a Rhetorical Device. Findings of this study showed How Metaphors frame our identity. Keywords: Metaphor,Bad Faith, Identity, Sartre, Kundera.