ظرفیت‌‌شناسی نقد فرهنگی روایت (پی‌آمد)

موضوع پژوهش حاضر ظرفیت شناسی نقد فرهنگی روایت و هدف آن کمک به کاربرد بیشتر ادبیات روایتی به‌منظور استفاده از ظرفیت های آن در نقد فرهنگی است. نقد فرهنگی اهداف متعددی دارد؛ ازجمله اینکه می خواهد پروژه ای برای کاربردی کردن ادبیات روایتی در جامعۀ مدرن که به متون ادبی علاقه چندانی ندارد، باشد. این چالش فرهنگی بزرگی است که پژوهشگران ادبیات و مطالعات فرهنگی و روایت شناسی درمورد آن می اندیشند و می خواهند برای رفع آن راهکارهای عملی ارائه دهند. در چنین شرایطی، اگر روایت می خواهد به جامعه راه پیدا کند، باید ویژگی های خاصی داشته باشد. برخی از ویژگی های کلی روایت داستان‌پردازی، زبان نمادین، بازنمایی و ویژگی های نشانه شناختی است. اما این ویژگی های کلی موجب قابلیت های فراوان دیگری هم در روایت می شود که آن را به فضای مناسبی برای نقد فرهنگی تبدیل می کند. گرایش فرهنگی روایت، تحلیل بازی قدرت، جامعه شناسی ادبیات روایتی، مطالعات متن‌محور، و کشمکش، گفت و گو و ماجرا مولفه های فرهنگ ساز روایت هستند که پژوهش حاضر در تحلیل ظرفیت های نقد فرهنگی آن ها را بررسی می کند. وجه مشترک همۀ این مولفه ها این است که به ارزش های انتقادی گفتمان ادبی می افزایند و از طریق تبدیل ادبیات روایتی به فضای نقد و نو آوری، ظرفیت های تولید و نقد فرهنگی روایت را تقویت می کنند. بنابراین دستاورد پژوهش حاضر این است که ظرفیت های نقد فرهنگی روایت را تبیین می کند و از طریق کمک به کاربرد بیشتر ادبیات روایتی، به امکانات نقد فرهنگی و مطالعات فرهنگی می افزاید.

Potentials of Cultural Criticism in Narrative Fiction (The Sequel)

The subject of this research is the potentials of cultural criticism in narrative, and its objective is to help narrative find larger readership for cultural criticism. Cultural criticism has several targets. One of its targets is to be a project for productive use of narrative, because society is no longer interested in narrative and takes little responsibility towards it. This is a cultural challenge with which narratology concerns hoping to provide practical solutions for it. In this climate of cultural lag, if narrative is to find readership, it should have certain qualities. Some of its qualities are: it tells tales, its language is symbolic, it is representational, it takes outstanding semiotic functions. However, these generic and productive features cause many other potentials in narrative that make it into a suitable space for cultural criticism. Cultural orientation of narrative, analyzing the power game, sociology of narrative literature, textbased studies, and conflict, dialogue, adventure are the potentials of narrative that the present research is intending to examine rendering narrative a productive field of cultural criticism. These potentials add to the critical values of narrative discourse, and via the rendition of narrative into a space of critical innovation, strengthen the narrative potentials in the production and criticism of culture. Therefore, a main value of this research is that it analyzes the potentials of narrative in cultural criticism, and via helping it find larger readership, adds to the possibilities of cultural criticism.