تحلیل ساختار روایی و کنش گفتمان رمان سمفونی مردگان برپایه نظریه نشانه معناشناسی روایی گریماس

نظریه نشانه معناشناسی روایی مکتب پاریس جایگاهی درخور توجه در مباحث روایت‌شناسی دارد که موضوع آن «معنا» و چگونگی ظاهر شدن معناست و با رویکرد روایی‌گری گریماس پیوندی عمیق و تنگاتنگ دارد. از مهم ترین مفاهیم نشانه معناشناسی روایی گریماس، الگوی زایشی معناست که با هدف شناخت معنا و ساختار روایی آن، گریماس کوشید به دستور جهانی زبان روایت دست یابد. در تحلیل متن های روایی، الگوی کنشگر گریماس، نسبت به دیگر الگو های روایی، قابلیت انطباق بهتری برای تحلیل روایی گری متن های روایی دارد و درپی دست یافتن به کنش گفتمان است. در این مقاله، به تحلیل روایی‌گری رمان سمفونی مردگان در دو سطح روساخت که جایگاه داده های عینی است و ژرف ساخت که جایگاه داده های انتزاعی است، برمبنای نشانه معناشناسی روایی گریماس و الگوی کنشگر او از منظر چگونگی شکل گیری سازه های تشکیل دهندۀ رخدادها پرداخته شده تا افزون‌بر تحلیل این رمان تاکید شود که می توان در سایۀ پی‌رنگ غنی این رمان روایی، فرایند هم پیوندی عناصر آن را در آفرینش روایت به بهترین وجه ممکن آشکار کرد. جریان سیال ذهن مهم ترین ویژگی این رمان است که راوی با کاربرد آن، زمان و مکان را درهم شکسته و با دیدگاهی فراواقع نگارانه به شخصیت های آن جان تازه ای بخشیده است. در این مقاله، برپایه روش تحلیلی توصیفی این پرسش اساسی مطرح می‌شود که رمانی که در یک فضای فراواقع گرایانه نگاشته شده، چگونه و تا چه میزان با نظریه نشانه معناشناسی روایی گریماس در سطح ساختار روایی (پی‌رنگ) قابل تحلیل است و براساس الگوی کنشگر گریماس، عوامل گفتمان در تولید معنا در آن کدام‌اند.

Analysis of the narrative structure and Discourse Action of the Novel Symphony of the Deads based on Greimas ’Theory of Narrative Semiotics of Paris School

Theory of Narrative Semiotics of Paris School has a prominent place in narrative discussions that refers to "meaning" and the manner of appearing meaning, which is closely related to Greimas’ narrative approach. Reproductive pattern of Meaning is the most important concept of Greimas’Theory of Narrative Semiotics, aiming of knowing meaning and its structure, Greimas tried to achieve the global grammer of narrative language. In the analysis of narrative texts, Greimas’ actional pattern is better than other narrative pattern and tries to Discourse Action. In this paper, the narrative analysis of the novels of The Symphony of the Deads in two levels surface strcture which is the position of the objective and deep structure which is the position of abstract data, is based on Greimas’Theory of Narrative Semiotics and the his action pattern from the perspective of how to formulate structures . Stream of consciousness’ is the most important feature of this novel that the narrator, with its application, has broken the time and place with a realistic view in creation of characters. In this paper which its method is analysis and descriptive, the fundamental question is whether the novel written in surrealistic space, how much Greimas’Theory of Narrative Semiotics can analyze at the narrative structure (plot), and which is the factors of discourse in the production of meaning based on Greimas’ actional pattern?