ظرفیت‌شناسی نقد فرهنگی روایت

هدف پژوهش حاضر کمک به کاربرد بیشتر ادبیات روایتی به‌منظور استفاده از ظرفیت های آن در نقد فرهنگی است. ازجملۀ اهداف نقد فرهنگی و مطالعات فرهنگی این است که به‌مثابۀ پروژه ای برای کاربردی کردن ادبیات روایتی در جامعۀ مدرن عمل کند؛ زیرا جامعۀ مدرن به متون ادبی علاقۀ چندانی ندارد. این چالش فرهنگی بزرگی است که پژوهشگران ادبیات و مطالعات فرهنگی دربارۀ آن می اندیشند و می خواهند برای رفع آن راهکارهای عملی ارائه کنند. در چنین شرایطی، لازمۀ راه یافتن روایت به جامعه این است که ویژگی‌هایی خاص داشته باشد. زبان نمادین، بازنمایی و ویژگی های نشانه شناسانه برخی از ویژگی های کلی روایت هستند. این ویژگی های کلی و مولِّد، قابلیت های فراوان دیگری را نیز در روایت ایجاد می‌کنند که منجر به تبدیل آن به فضایی مناسب برای نقد فرهنگی می‌شوند. تبلور نقد فرهنگی، نقش فرهنگی نماد، توصیف مستند جامعه، تبیین توهم و ذهنیت، و مفهوم شکل ازجمله مولفه های فرهنگ ساز روایت هستند که پژوهش حاضر در تحلیل ظرفیت های نقد فرهنگی، آن‌ها را بررسی می کند. وجه مشترک همۀ این مولفه ها این است که به ارزش های انتقادی گفتمان ادبی می‌افزایند و از طریق تبدیل ادبیات روایتی به فضای نقد و نوآوری، ظرفیت های تولید و نقد فرهنگی روایت را تقویت می کنند. بنابراین دستاورد پژوهش حاضر این است که ظرفیت های نقد فرهنگی روایت را تبیین می کند و از طریق کمک به کاربرد بیشتر ادبیات روایتی، به امکانات نقد فرهنگی و مطالعات فرهنگی می افزاید.

Potentials of Cultural Criticism in Narrative Fiction

This research intends critically to analyze the potentials of cultural criticism in narrative fiction. Cultural criticism and cultural studies have several objectives. One of their objectives is that they want to be a project for the productive use of narrative fiction in modern society, because modern society is no longer much interested in narrative and seemingly takes almost no responsibility towards it. This seems a real cultural challenge in the modern society with which the researchers in narrative and cultural studies are concerned hoping to provide practical solutions for it. In this climate of cultural lag, if narrative dreams to find readership, it must have certain qualities. A quality is that narrative fiction is symbolic in language and takes outstanding semiotic functions also. However, symbolism and representation are two generic and productive features in narrative, while it is equipped with many other features making it into a suitable space for cultural criticism. The Emergence of powerful language in narrative, the link between reality and metareality in narrative, elucidation of subjectivity, "self" staging, and confrontation of “self” with "other”, and the concept of “form” are among the components of narrative that the present research is intending to examine which render narrative a productive field of cultural criticism. All of these components add to the critical values of narrative discourse, and via the rendition of narrative fiction into a space of critical innovation, strengthen the narrative potentials in the production and criticism of culture.