تَراواقع‌گرایی: شیوه‌ای در روایت داستان (جهان، ملعبۀ بشر: خوانش رمان گهوارۀ گربه اثر کرت وانه‌گت از منظر تَراواقع‌گرایی)

نویسندگان با توجه به نیاز‌های جهان جدید، در شیوۀ داستان‌پردازی واقع گرایی تغییراتی داده‌اند. برخی آثار ادبیِ پس از جنگ، با دوری از واقعیت و عالم واقع، بر پوچی زندگی امروزی صحه می گذارند. رودی راکر، مبدع تراواقع گرایی، در مانیفست خود اذعان داشت که در جنبش مذکور، خصیصه های فانتزی و علمی تخیلی، مبتنی بر مولفه های دنیای واقع، با هم ممزوج شده اند. اختراعات عجیب علمی، موجودات فضایی و ماورایی، جهان های موازی و حوادث غیرعادی ازجمله مواردی هستند که در این‌گونه آثار یافت می شوند. علاوه‌بر این، نقد اجتماعی، به‌واسطۀ طنز و به‌سخره گرفتن حماقت ها و نابخردی های بشر، از دیگر ویژگی‌های پراهمیت تراواقع گرایی است. فراداستان شیوه ای روایی در داستان های پست مدرن است و در آثار تراواقع گرایانه نیز یافت می شود. در این‌گونه روایت ها، نویسنده به مصنوع بودن داستان خود اصرار دارد. رمان گهوارۀ گربهاثر کرت وانه گت مشحون از مولفه های جنبش تراواقع‌گرایی است. این رمان ماجرایی پایان دنیایی را به‌تصویر می کشد. کرت وانه گت از ویژگی های علمی تخیلی، فانتزی، و طنز و کنایه به‌مثابۀ ابزاری برای بیان سرکوب اقدامات ضدانسانی استفاده کرده است. پژوهش حاضر با بهره‌گیری از تراواقع‌گرایی، به بررسی رمان گهوارۀ گربه می پردازد و بر این مهم تاکید می کند که نویسندۀ تراواقع گرا از یک طرف ویژگی‌های روایت واقع گرایانه را نمایش می دهد و از طرف دیگر، با به‌کارگیری ویژگی های روایت علمی تخیلی، فانتزی و پایان دنیایی، فضایی را ایجاد می کند که از مرز واقعیت دور می شود. این عوامل در روایت، موجب به‌وجود آمدن حالت خاص تعلیق در مرز واقعیت و غیرواقعیت می شود.

Transrealism: A Method of Narrative(The World Treated as Mankind’s Plaything: A Transrealistic Reading of Kurt Vonnegut’s Cat’s Cradle)

Regarding realism as a nonsignificant and marginal movement of contemporary literature, the authors tried to modify it. Coined and introduced by Rudy Rucker, transrealism is a postmodern movement that consists of fantasy and sciencefiction elements as well as realistic features, not to mention that the realism which is used in transrealism is not the sheer one. Time travel, new inventions, alternative worlds, aliens and supernatural elements can be observed in transrealistic works. Satire is another pivotal element of transrealism alongside the aforementioned features. It is employed in order to criticize society and mankind’s follies. Metafiction is considered as a method of narrative in postmodern stories which is also observed in transrealistic works. In metafiction the narrator tries to indicate that the story is artificial. Kurt Vonnegut’s apocalyptic novel, Cat’s Cradle, can be regarded as a transrealistic literary work. It indicates elements of sciencefiction, fantasy, as well as satire, and employs them as tools for repressing inhuman deeds. Employing sciencefictional, fantasy and apocalyptic literature features, the transrealist author provides a nonrealistic atmosphere. Synchronically, it represents realism. This dichotomy generates an ambiguity and a suspension on the border between the nonrealistic and realistic world. This paper intends to examine the features of transrealism and its objectives in Kurt Vonnegut’s Cat’s Cradle. Besides, it attempts to demonstrate the diversity and complexity of the contemporary narratology by highlighting the narrative features of the very novel.