تطبیق تئوری نسبیت با عناصر روایی زمانی مکانی رمان خشم و هیاهو اثر ویلیام فاکنر

ظهور و بروز ادبیات تطبیقی، دموکراسی و عدالت را تاحد زیادی به عالم پژوهش اهدا کرد و یکی از زیرشاخه‌های مهم آن که مطالعات بین‌رشته‌ای است، به تاثیر و تاثر متقابل علوم مختلف می‌پردازد. عنصر زمان که تا پیش از قرن بیستم از معیارهای قطعی سنجش محسوب می‌شد، با ظهور نظریۀ نسبیت آلبرت انیشتین قطعیت خود را ازدست داد و امری نسبی به‌شمار آمد. این نوع نگرش به مقولۀ زمان، به ادبیات نیز راه یافت و رمان‌‌نویسان قرن بیستم را از حیث روایت تحت تاثیر قرار داد. رمان‌نویسان مدرن، برخلاف نویسندگان سبک کلاسیک که سیر حوادث را از دریچۀ بیرونی و براساس ترتیب و توالی و روابط علت‌ومعلولی روایت می‌کردند سیر خطی زمان داستان خویش را برهم زدند و روش «جریان سیال ذهن» را برای روایت داستان خویش اتخاذ کردند. یکی از موفق‌ترین آثار این سبک خشم و هیاهو (1929) اثر ویلیام فاکنر است که طی آن نویسنده به‌شیوه‌های مختلف از قوانین نسبیت تبعیت، و سیر خطی زمان را نفی کرده است. دغدغۀ مطالعۀ پیشِ‌رو بررسی تاثیر فیزیک انیشتینی بر سنت روایی رمان‌نویسی ابتدای قرن بیستم به‌طور عام و رمان خشم و هیاهو به‌طور خاص است. روش تحقیق تطبیقی و تحلیلی توصیفی است.

A Review of Personality in the Novel "The Sound and the Fury" based on the Theory of Relativity

One of the most successful works, in this respect, is Faulkner’s Sound and Fury (1929) in which he follows the theory of relativity and ignores the linear conception of time. The major concern in this paper is to analyze the impact of Einstein’s relativity on early twentieth novelist in general, and on Sound and Fury, in particular. This attitude found its way into literature and affected twentieth century novelists. Despite classical authors who viewed time from the outside and based on causal consequences, modern novelists distorted the time sequence and employed the stream of consciousness as a means of their narration. The Emergence of comparative literature bestowed to a great extent the democracy and justice to the world of doing research. One of its branches is interdisciplinary studies which deal with the mutual interactions among different sciences. Before the twentieth century, time was considered as one of the rigid criteria which was used to measure. By the advent of Einstein’s theory of relativity, time was to be considered relatively.