تحلیل روایی قصه سیندرلا اثر شارل پرو بر اساس نظام گفتمانی ابرشمایلی

روایت «سیندرلا» بارها و بارها در تحقیقات متعدد بررسی شده؛ اما از دیدگاه کارکرد روایی بر اساس تعامل بین نظام‌های گفتمانی هوشمند و حسی ادراکی و عاطفی کمتر بدان پرداخته شده است. این تحقیق با بهره‌گیری از رویکرد نشانه معناشناسی روایی به بررسی تعامل نظام‌های گفتمانی در روایت «سیندرلا» اثر شارل پرو می‌پردازد و نشان می‌دهد فضای ارزشی این روایت بر اساس وضعیتی ساخته می‌شود که نه کاملاً کنشیِ تجویزی و شناخت‌محور است و نه کاملاً حسی ادراکی و تنش‌محور؛ بلکه چالش ارزشی بر مبنای تعامل این نظام‌ها و چرخش بین شناخت و ادراک شکل می‌گیرد و درنهایت به تولید نظام هایپرآیکونیک (ابرشمایلی) منجر می‌شود. هدف از این پژوهش مطالعه چگونگی تعامل نظام‌های گفتمانی کنش‌محور، تنش‌محور و شوش‌محور در قصه «سیندرلا» و تاثیر این تعامل در شکل‌گیری ارزش از دیدگاه نشانه معناشناسی به منظور دستیابی به روند تولید معنا و تبیین نظام هایپرآیکونیک به دلیل ورود عنصر کفش و جانشینی مقطعی آن به جای سیندرلاست.