a comparative study of components of promoting environmental literacy in selected countries: lessons for iran

The purpose of research was to investigate the components of improving environmental literacy in order to provide suggestions to the planners of iran’s higher education system. the research method was comparative-exploratory using a systematic review approach. to analyze the data and present the results, the bereday method was used. the research sample includes eight leading countries in the field of environmental education i.e. iceland, finland, japan, switzerland, usa, sweden, canada, and china. the findings indicated that iceland and canada are similar in choosing the approach of &combined teaching of environmental subjects with other subjects&. also, finland and switzerland are similar in the development and expansion of the field of environmental education and new environmental trends, finland and sweden in the field of continuous updating of course content with environmental needs requirements, and sweden and china in the field of relying on the sustainable development approach. in addition, japan and usa are similar in applying new technology innovations and supporting encouraging students through the allocation of financial support.other finding is that switzerland and canada are similar in supporting the creation and expansion of mid and long-term university-approved programs. canada, china and iceland are similar in terms of active participation and participatory monitoring evaluation of educational and group programs to solve environmental problems. the difference between the countries indicates that japan has the advantage of designing a comprehensive program of environmental education at the higher education level and creating systems for sharing national global experiences, while the emphasis of the usa is on expansion of green universities and sweden on the provision of holistic project-based education. according to the findings, it is suggested to iran’s higher education planners to consider a comprehensive and holistic program with an integrated approach in the field of environmental literacy.

بررسی تطبیقی مولفه های ارتقای سواد زیست محیطی در کشورهای منتخب: درس هایی برای ایران

هدف پژوهش بررسی مولفه های ارتقای سواد زیست محیطی به منظور ارائه پیشنهادات به برنامه ریزان نظام آموزش عالی ایران بود. روش تحقیق تطبیقی- اکتشافی با رویکرد مروری سیستماتیک و برای تجزیه و تحلیل داده ها و ارائه نتایج از روش بردیy استفاده شد. نمونه تحقیق شامل هشت کشور پیشرو در زمینه آموزش محیط زیست یعنی ایسلند، فنلاند، ژاپن، سوئیس، ایالات متحده آمریکا، سوئد، کانادا و چین می باشند. یافته ها نشان داد که ایسلند و کانادا در انتخاب رویکرد &تدریس ترکیبی دروس زیست محیطی با سایر دروس& مشابه یکدیگر هستند. همچنین فنلاند و سوئیس در توسعه و گسترش حوزه آموزش محیط زیست و گرایش های جدید زیست محیطی، فنلاند و سوئد در زمینه به روز رسانی مستمر محتوی دروس با نیازها و الزامات زیست محیطی و سوئد و چین در زمینه تاکید بر توسعه پایدار مشابه هستند. در رویکرد توسعه پایدار علاوه بر این، ژاپن و ایالات متحده در به کارگیری فناوری و نوآوری های جدید و حمایت و تشویق دانشجویان از طریق تخصیص حمایت های مالی مشابه یکدیگر می باشند . دیگر یافته پژوهش مبین آن است که سوئیس و کانادا در حمایت از ایجاد و گسترش دوره های دانشگاهی میان - بلند مدت مشابه یکدیگر هستند. برنامه ها. کانادا، چین و ایسلند از نظر مشارکت فعال و نظارت و ارزیابی مشارکتی برنامه های آموزشی و گروهی برای حل مشکلات زیست محیطی با یکدیگر شباهت دارند.. تفاوت بین کشورها نشان می دهد که ژاپن از مزیت طراحی برنامه جامع آموزش محیط زیست در سطح آموزش عالی و ایجاد نظام هایی برای به اشتراک گذاری تجارب ملی و جهانی برخوردار است، در حالی که تاکید ایالات متحده بر گسترش دانشگاه های سبز و سوئد بر توسعه و ارائه آموزش کل نگر پروژه محور است . با توجه به یافته ها، به برنامه ریزان آموزش عالی ایران پیشنهاد می شود برنامه ای کل نگر با رویکردی یکپارچه در زمینه سواد زیست محیطی طراحی نمایند.