Comparison of Educational Insurance Contracts in Legal System of England and Iran

In many countries pupils and staff of schools are at risk from a variety of accidents. contract of educational insurance is one of the ways to compensate for school accidents. accordingly, the purpose of this study was to compare educational insurance contracts in legal system of england and iran. the study was a comparatively qualitative research with non-emergent design. method of data collection was documentary and data analyzed in accordance with the rule of maximum variety” and principle of saturation. findings showed that there is a similarity between both insurance systems of england and iran in terms of following business principles (based on increasing profits and reducing losses) in estimating the damage caused by school accidents. the findings also reveal that in iran, there is a monopoly on concluding a contract with an insurance company with a lack of diversity in the provision of services. in england, insurance companies are competitively seeking to extend their insurance contracts with schools. the research findings also highlighted the difference between the iran insurance system and england in the following cases: policy of maximum support for the injured person, efforts to reduce the costs of insurance company, legal system intervention policy (presence of lawyers) to protect the injured person and a no win - no fee support policy for the benefit of students and school staff. based on these findings, it is suggested to policy makers in the iran education system that the monopoly of concluding a contract with only one insurance company should be canceled and competitive insurance policies be applied in favor of injured students/staff and schools.

مقایسه قراردادهای بیمه آموزشی در نظام حقوقی انگلیس و ایران

در بسیاری از کشورهای جهان دانش آموزان و کارکنان مدارس در معرض خطرات ناشی از انواع حوادث هستند. انعقاد بیمه های آموزشی یکی ازشیوه های جبران خسارت حوادث مدارس می باشد. بر این اساس هدف پژوهش ، مقایسه قراردادهای بیمه آموزشی در نظام حقوقی ایران و انگلیس است. روش پژوهش تطبیقی کیفی با طرح غیرپیدایشی و داده های موردنیازبه روش اسنادی و با رعایت قاعده حداکثر تنوع و اصل اشباع ، مورد بررسی و تحلیل قرارگرفتند. یافته ها نشان داد که بین هر دو نظام بیمه ایران وانگلیس در خصوص پیروی از اصول تجاری ( مبتنی بر افزایش سود و کاهش زیان ) در برآورد خسارت ناشی از حوادث مدارس شباهت وجود دارد. هم چنین یافته های پژوهش مبین آن است که در قرارداد بیمه آموزشی در ایران انحصار انعقاد قرارداد با یک شرکت بیمه توام با فقدان تنوع در ارائه خدمات وجود دارد ، در حالی که در انگلیس شرکت های بیمه در فضای رقابتی درصدد تداوم قراردادهای بیمه خود با مدارس هستند. علاوه بر این یافته های تحقیق نشانگر تفاوت نظام بیمه ایران با نظام بیمه انگلیس در مواردی همچون سیاست پشتیبانی حداکثری از فرد صدمه دیده، تلاش برای کاهش هزینه های شرکت بیمه، سیاست مداخله نظام حقوقی ( حضور وکلا ) برای حمایت از فرد صدمه دیده و سیاست حمایتی & عدم موفقیت / عدم هزینه & به نفع دانش آموزان و کارکنان مدارس است. با توجه به این یافته ها به سیاست گذاران و برنامه ریزان سلامت در نظام آموزشی ایران پیشنهاد می گردد انحصار انعقاد قرارداد با فقط یک شرکت بیمه ملغی و سیاست های بیمه ای رقابتی به نفع دانش آموزان و کارکنان صدمه دیده اعمال گردد.